Jak nie było nigdy

żadnej lutni

która dźwięki wyda

nim się zaznajomi

z dłońmi rzemieślnika

Nie powinno nigdy

być poety

co tworzy liryki

nie sięgnąłszy wprzódy

czeladnictwa sztuki

sięgnąłszy

"w". Bardzo mądre. Trafia w sedno.

Ah, faktycznie. Zawsze robię błędy w takich słowach. Dziękuję za poprawienie mnie i przychylną opinię!

Dla mnie to raczej coś w rodzaju "złotej myśli" a nie wiersza. Bardzo sensowna i nawet nieźle napisana ale pozostawia uczucie niedosytu. Bo też czytając nastawiałem się na wiersz a nie na sentencję. Może i mój błąd

Wszystkimi czterema łapkami (i ogonkiem) podpisuję się pod wypowiedzią Findalandera



Podobało mi się bardzo, ale pozostawiło raczej z wrażeniem "złotej myśli", niż wiersza

Króciuteńkie wiersze w formie prawie że aforyzmu są dosyć częste, przynajmniej ja sięz nimi częstokroć spotykam. A spodziewaliście się czegoś w rodzaju Poetyki Arystotelesa? W założeniu "urok" wierszyka miał być zawarty w krótkiej, dosadnej formie. Rozlazłe, ogromne sonety tracą rzemieślniczego ducha, a zatem i utwór nieco dawałby hipokryzją

Ostatnio sama usłyszałam taką samą, jak ty krytykę wobec mojego własnego (po)twora XD



Dlatego nie gniewaj się, bo to było (przynajmniej w moim przypadku) tylko zwrócenie uwagi na fakt, że tak a nie inaczej można ten utwór odebrać O____o'



P.S. Pozdrowienia dla Tychów... Miasto mojego dzieciństwa... Do tej pory pamiętam kino Andromeda, park z niedźwiadkami i Paprocany <marzy>

Się nie obrażam, a ripostuję. Natomiast dobra krytyka daje do myślenia (że tekst nie broni się sam) i do debaty. A urok Paprocan znam - bo zzamieszkuję (ale to na inny temat)

Króciuteńkie wiersze w formie prawie że aforyzmu są dosyć częste, przynajmniej ja sięz nimi częstokroć spotykam.

Oczywiście masz rację i to, że Twój także jest krótki to nic złego.

A spodziewaliście się czegoś w rodzaju Poetyki Arystotelesa?

Czegoś w rodzaju "Ars Poetica" Staffa Sam tytuł wymusza takie skojarzenie

W założeniu "urok" wierszyka miał być zawarty w krótkiej, dosadnej formie.

Pewien urok a przede wszystkim sens w pełni udało Ci się zawrzeć w takiej formie. Choć ten pewien niedosyt wspomniany pozostał. Nie satysfakcjonuje mnie, jeśli o wiersze chodzi, przekazanie wyłącznie treści. Natomiast jakiegoś poważnego zarzutu nie mam, to tylko kwestia "czucia i wiary"

Rozlazłe, ogromne sonety tracą rzemieślniczego ducha, a zatem i utwór nieco dawałby hipokryzją

Tutaj się nie zgodzę. Czasem takie właśnie długie wiersze (niekoniecznie sonety ale mogą być i one ) pokazują, że autor bardzo się starał i pracował nad nim (jak rzemieślnik) żeby swoją myśl rozwinąć a utalentowany poeta ująłby to w krótszej formie równie trafnie.

Findalander pisze:

Rozlazłe, ogromne sonety tracą rzemieślniczego ducha, a zatem i utwór nieco dawałby hipokryzją

Tutaj się nie zgodzę. Czasem takie właśnie długie wiersze (niekoniecznie sonety ale mogą być i one ) pokazują, że autor bardzo się starał i pracował nad nim (jak rzemieślnik) żeby swoją myśl rozwinąć a utalentowany poeta ująłby to w krótszej formie równie trafnie.

Hmm... Tutaj znowu ja sięnie zgodzę. Oczywiście, dowodem kunsztu literackiego Mickiewicza jest niezaprzeczalnie Pan Tadeusz i robi wrażenie te naście ksiag polskim heksametrem (właśnie - heksametrem, a nie wypoconym białym wierszem nie wiadomo o czym; nie, zebym miała coś do białych wierszy, sama produkuję, ale...), jednak z autopsji wiem, że im coś, co wypełzło spod ręki amatora, jest bardziej najerzone porównaniami oraz metaforami (bo niby najprostsze i najczęstsze środki poetyckie, to młody literata stosuje co zna) i im dłuższe jest, tym gorzej to wychodzi.

Poza tym - chyba, w związku z twoją opinią, Ars poetica doczeka się części drugiej, bo przecież tak, jak poeta powinien mieć coś z rzemieślnika, tak rzemieślnik musi mieć coś z poety, żeby pisać dobrze.

Podobnie zresztą jest z prozą. Ponoć przyszedł Prus z pomysłem na "lalkę" do wydawnictwa i zapytał, ile go mogą wydać, bo ma pomysł na jeden tom. Wydawca zaszalał, powiedział, że ma miejsce, to się Prus naprodukował. A teraz dzieciaczki cierpią

Myślę, że i tu i tu trzeba wyśrodkować, nie pisać od początku "i żyli długo i szczęśliwie", ale i nie robić tego po trzydziestym tomie dopiero. Może ewentualnie przegięłam z krótkością, ale lepsze to, niż wodolejstwo

Nihil novi



Pika edit: Prosimy nie spamować Nieładnie :(

ale lepsze to, niż wodolejstwo

O ile to wodolejstwo ładne jest, to i je znieść można. Szkoda, że o tym aspekcie Mickiewicz, produkując Pana Tadeusza, nie pomyślał :(