Wróć mój Kochany!
Wróć o! najdroższy
i zdejmij mgłę z moich oczu.
Chcę znowu śmiać się,
tańczyć na łące,
w ramionach Twych szukać spokoju.

Powiesz-"żyj sama"
lecz ja bez Ciebie
jako kukiełka w teatrze,
robię co każą,
gram moją rolę
i czekam aż światła zgasną..

może się by przedstawić?

przepraszam, już nadrobiłam:)

Bez tego wykrzyknika. Jeśli już to "O wróć", ale to nie brzmi za dobrze.

Wróć o! najdroższy

Lepiej byłoby to zapisać w sposób następujący:
To drugie to też polecenie, więc zamiast zdania oznajmującego, można postawić wykrzyknik.

Wróć o najdroższy
i zdejmij mgłę z moich oczu!

Zapisałbym tak:

Powiesz-"żyj sama",
lecz ja bez Ciebie
jako kukiełka w teatrze.

Czepialstwo, ale wielokropka zgubiłaś

i czekam aż światła zgasną...

Utwór dziwny i słaby moim zdaniem. W pierwszej zwrotce nadzieja, niemalże, niewinna, zaś druga to zwątpienie, bierne czekanie. Niekonsekwencja w mojej opinii, bo raczej kontrastu tutaj nie chciałaś zastosować, przynajmniej - nie wygląda to na celowe zastosowanie. No i nietrafiony patos.
Nie podobał mi się.
Pozdrawljaju i pisz dalej!

Zgadzam się z W.. Patos bez metafor, treść banalna, przekaz nijaki, żadnego mężczyzny by raczej nie zawrócił z obranej drogi. Zamiast współczuć autorce, współczuję adresatowi, że w ogóle miał coś wspólnego z takim banałem i w pełni rozumiem decyzję o odejściu od teatralnej kukiełki.
Interpunkcja fatalna.

dla kogo te banały?

Nie widzę tu patosu. Widzę załamanie, chęć wierzenia w coś, co i tak nie nadejdzie i rozpacz. Utwór niestety bez metafor, ale uczucie przekazane, czyli dla mnie już 50% sukcesu.

Gra! Mów tak dalej, może uda Ci się kogoś wpędzić w depresję. Czuję się podobnie, co autorka i chodzę po jej skraju. Myślisz, że komentarz: "pełni rozumiem decyzję o odejściu od teatralnej kukiełki." coś tu da? Wiem, że większość ludzi nie zdaje sobie z tego sprawy, ale takie dołowanie kogoś to czysty sadyzm.

A ja myślę, że trzeba być szczerym. Tzn. i piszący i recenzujący powinni robić wszystko jak tylko potrafią najlepiej, a w takowym wypadku szczerość to u krytyka podstawa.
I również zgadzam się, uczucie ważne, ale treść nie mniej ;-) Mojej osobie się podobało tak w 65%, trochę zbyt dramatyczne i jednocześnie zbyt z błędami.
Pozdrawiam!

Marik Vao: Nie będę chwalić tego, co mi się nie podoba. Nie jestem tu do głaskania, tylko subiektywnego oceniania wartości. Od depresji są lekarze. Ja jestem Poetyfikatorem. "Wiersz" poddano publicznej ocenie i został publicznie oceniony. Negatywnie.