Wiersz na kolację

1
Wiersz na kolację

Trzy kromki na talerzu
Z samym masłem tylko
Do tego mandarynka
A w powietrzu to co było i już nie będzie
To czego nie było a być mogło
To co będzie bądź nie będzie
Zamysł zapisania wiersza
I kotka Luiza będąca świadkiem jak to wszystko
Znika bezpowrotnie
Mutter Schläsing, deene Usingern!
ODPOWIEDZ

Wróć do „Poezja biała”