Latest post of the previous page:

Cześć.

Rapsodia pisze:Mnie blokuje np. myślenie, że pisanie jest jakąś wyjątkową czynnością.

Mogłabyś rozwinąć? Co to znaczy "wyjątkową czynnością" w tym przypadku? Skąd się to myślenie w Tobie bierze? Dlaczego blokuje i co robisz, żeby tę blokadę pokonać lub ominąć? Bardzo mnie te sprawy interesują.

Witam.

Mnie dla odmiany zaciekawił Twój zawód. Brzmi interesująco.

Witaj!

Thana pisze:Cześć.

Rapsodia pisze:Mnie blokuje np. myślenie, że pisanie jest jakąś wyjątkową czynnością.

Mogłabyś rozwinąć? Co to znaczy "wyjątkową czynnością" w tym przypadku? Skąd się to myślenie w Tobie bierze? Dlaczego blokuje i co robisz, żeby tę blokadę pokonać lub ominąć? Bardzo mnie te sprawy interesują.

Pisanie jest dla mnie najwyższą formą sztuki, bo za pomocą słów kreuje się własny świat, który oddziaływuje na czytelnika. W pewien sposób zmienia rzeczywistość. A osoba pisząca robi to swoimi słowami, swoim mózgiem. Można umrzeć a książka po nas zostaje i dalej wpływa na ludzi. Tylko musi być dobra. I to mnie blokuje, bo we wszystkim za co się biorę muszę być dobra. Jestem strasznie strasznie ambitna i czasami utrudnia mi to życie. Sama myśl, że mogę zrobić coś słabo jest bolesna. Dlatego krytyka słabo na mnie działa, bo sama dla siebie jestem najsurowszym krytykiem.

A co robię, żeby ominąć blokadę- powtarzam sobie, że narazie wystarczy, że zmuszę się do wysyłania moich tekstów na konkursy, do pokazywania ich ludziom i zbierania opinii. Moje wyróżnione opowiadanie mój mąż przeczytał dopiero po konkursie, bo się żenowałam, że będzie beznadziejne. I to tak, że aż mnie skręcało w środku.

Teraz mam wysłane dwa opowiadania- to pomyśl jak się czuję Ale z drugiej strony jestem z siebie dumna, że zmusiłam się, żeby komuś pokazać jak piszę, bo rozumowo wiem, że dobrze.

Jak piszę to powtarzam sobie, że jestem najlepsza I że teraz ćwiczę i zbieram doświadczenia, żeby napisać książkę To mnie odblokowuje i nie wstydzę się swoich szalonych pomysłów.

A czemu pytasz? Masz podobny problem?

Co do mojego zawodu: kocham książki i kocham nieruchomości Zajmuje się sprzedażą nieruchomości komercyjnych- biurowce, magazyny, lokale usługowe, grunty. Do tego całe przygotowywanie nieruchomości do sprzedaży, negocjacje. Uwielbiam to, chociaż zawsze wracam do domu późno i zmęczona, więc muszę się bardzo zmuszać do pisania.

Rapsodia pisze:Pisanie jest dla mnie najwyższą formą sztuki, bo za pomocą słów kreuje się własny świat, który oddziaływuje na czytelnika. W pewien sposób zmienia rzeczywistość. A osoba pisząca robi to swoimi słowami, swoim mózgiem. Można umrzeć a książka po nas zostaje i dalej wpływa na ludzi. Tylko musi być dobra. I to mnie blokuje, bo we wszystkim za co się biorę muszę być dobra. Jestem strasznie strasznie ambitna i czasami utrudnia mi to życie. Sama myśl, że mogę zrobić coś słabo jest bolesna. Dlatego krytyka słabo na mnie działa, bo sama dla siebie jestem najsurowszym krytykiem.

Jednym słowem, rzemieślniczysz.

Rapsodia pisze:A czemu pytasz? Masz podobny problem?

Poniekąd. Tutaj trochę było o moim (i nie tylko moim) problemie:
http://www.weryfikatorium.pl/forum/view ... hp?t=13659

Ale pytam przede wszystkim dlatego, że fascynują mnie relacje pomiędzy tekstem a twórcą, tekstem a odbiorcą. To wszystko, co tekst robi z jednej strony autorowi, z drugiej - czytelnikowi. Czyli to, co bardzo ładnie określiłaś jako: "zmienianie rzeczywistości za pomocą słowa".

Opinie czytelników o Twoich utworach na pewno niejednokrotnie Cię zaskoczą. To nie jest tylko prosta krytyka, to jest luneta, która pozwala zobaczyć zupełnie nowe wymiary nas samych - takie, które widać tylko z zewnątrz. Tekst żyje w świecie, w odbiorze, zupełnie inaczej, niż sobie to, jako twórcy, wyobrażamy. I to jest fascynujące.

Rapsodia pisze: Co do mojego zawodu: kocham książki i kocham nieruchomości Zajmuje się sprzedażą nieruchomości komercyjnych- biurowce, magazyny, lokale usługowe, grunty. Do tego całe przygotowywanie nieruchomości do sprzedaży, negocjacje. Uwielbiam to, chociaż zawsze wracam do domu późno i zmęczona, więc muszę się bardzo zmuszać do pisania.

Pozazdrościć. Można zapytać, po jakich studiach jesteś?

Thana pisze:
Opinie czytelników o Twoich utworach na pewno niejednokrotnie Cię zaskoczą. To nie jest tylko prosta krytyka, to jest luneta, która pozwala zobaczyć zupełnie nowe wymiary nas samych - takie, które widać tylko z zewnątrz. Tekst żyje w świecie, w odbiorze, zupełnie inaczej, niż sobie to, jako twórcy, wyobrażamy. I to jest fascynujące.

Zgadzam się z tym w 100% ale przeraża mnie to, że nie mogę kontrolowac odbioru mojego tekstu. Każdy może widzieć to co napisałam inaczej i nie ma możliwości, żebym przewidziała odbiór każdej osoby.

Shariana- jestem mgr socjologii po Uniwersytecie Warszawskim (Instytut Stosowanych Nauk Społecznych). Miałam być terapeutą, nawet przez rok pracowałam w psychiatryku ale za mało z tego pieniędzy i za bardzo to niszczy. A nieruchomości- wyzwanie, ale odwdzięczające się za wkład pracy:)