Latest post of the previous page:

Łe, będę marudzić.
1 - znowu mam fazę "pisania w przebłyskach" co w efekcie wychodzi dość dziwnie, w sensie tak, że nawet ja po jakimś czasie nie wiem, co napisałam. Mam tego 14k i... nie wiem, nie wiem, co chcę z tego zrobić.

2 - te 14k wydaje mi się zbyt nierealne, powstaje chyba jakaś dziwna wersja bułhakowskiego Teatru Variete i to się może skończyć dość niecodziennie. O ile dociągnę do końca, co mam nadzieję zrobić.

Z dobrych rzeczy - fajnie się to pisze!

To pisałam ja, Mamba.

Mambo, trzymam kciuki, przyglądając się im z pewną obawą, czy się aby nie zamienią w gołębie szpony

AndrzejQ, od razu szpony! Sympatyczne, czerwone łapki miał będziesz. Merci!

No i tak... Irytuje mnie ten stan, kiedy mam pomysł na dosłownie jedną scenę, ale jest to tylko scena, bez nazwisk, miejsca ani czasu. Pustka z kilkoma okruchami konkretu. Muszę to jakoś przezwyciężyć, wejść w ten zamazany kadr i przyjrzeć się twarzom. Męczy mnie to nieco i boję się, że zobaczę zwątpienie. Ale idę.

Scenę zapisz i użyj, kiedy już dobrze poznasz tych ludzi

205 tysięcy znaków, czyli około połowa!
Dziesiąty rozdział w toku, szykuje się parę interesujących scen, w tym rozmowa Bohatera ze wścibską sąsiadką oraz (nieco później) konwersacja z przyszłym teściem. Poza tym stan fabuły stabilny, zdrowie Głównego szwankuje, ale tak ma być. Lecimy dalej!

Fajny wynik Trzymam kciuki za dalszy rozwój tekstu

Istnieją znaki, tysiące, pozwalające mieć nadzieję, że to będzie dobra powieść.Za co trzymam kciuki ( po umyciu rąk).

Adrianna pisze: Fajny wynik

Też tak sądzę. Merci.

AndrzejQ pisze: Za co trzymam kciuki ( po umyciu rąk).

Dziękuję i kłaniam się (po zawstydzonym westchnięciu w chusteczkę). No i... Pamięta Pan?

Czarna Emma pisze:No i... Pamięta Pan?

Oczywiście. Ale o czym?

AndrzejQ pisze: Oczywiście. Ale o czym?

Taaaak, tego właśnie się spodziewałam.
<półgłosem> Można większej dawki tekstu nie aplikować, ta wystarczy do utraty pamięci.

Żartowałem, Dziewczyno z Perłą. Zapowiada się parę dni urlopu i chętnie pochylę się nad tekstem

Tempo spadło, ale ciągle do przodu.
215k

Walczymy z wiatrem, ale cały czas do przodu

Escort pisze: Walczymy z wiatrem, ale cały czas do przodu

Dokładnie tak!

Wiatr staje się coraz silniejszy... Psychicznie jestem na skraju załamania, zaś to, co trzyma mnie przy życiu, jest postrzegane jako uzależnienie, od którego należy mnie "ratować". Nie mam siły. Chyba zacznę pisać pamiętnik, bo w końcu ten Dziennik miał być literacki.
Pomalutku do przodu, dziś nastukałam ok 4k.