Już kiedyś zakładałam dziennik, ale Fortuna rzuciła pod moje nogi kilka kłód i nic nie wyszło z pisania. Właściwie od tamtego czasu rozpoczęłam i skończyłam tylko trzy opowiadania. A może aż trzy opowiadania, jeśli wziąć pod uwagę okoliczności. Nieważne zresztą.

Od dłuższego czasu po głowie biega lub się wlecze pomysł na powieść. Ma składać się z trzech części, każda po 100 000 -110 000. Łączy je wspólna historia i bohaterowie, jednak wydarzenia mamy obejrzeć oczyma trzech różnych postaci.

Zawsze mnie intrygowało, że:
1. to samo wydarzenie jest różnie postrzegane przez kilka osób,
2. ta sama osoba bywa inaczej oceniana przez ludzi wokół,
3. działania podejmowane przez innych, wpływają na nasz los, choć wcale sobie z tego nie zdajemy sprawy.

Myślę, że to dość koronkowa robota, ale może być ciekawie.

Na razie jest ok. 60 000 pierwszej i 30 000 znaków drugiej części. Trzecia czeka na swoją kolej. Chciałabym napisać druga i trzecią (każda po 60 000, a potem dopisać resztę tak, by je ładnie połączyć, ale nie wiem, czy to dobra droga. Może lepiej napisać każdą oddzielnie? Ale boję się, że wtedy zbyt wiele rzeczy się powtórzy i czytelnik zacznie ziewać.

Tak czy siak, czas zacząć pisać, nie gadać po próżnicy.

Życzcie mi powodzenia.

Życzę. Z całego serca.
Lubię Twoje pisanie, Twoje postaci...

Dzięki! To teraz przecinki. Nie lubią mnie, oj, nie lubią.

Pisz, pisz, Dorapo. Obyczajówka wyraźnie Ci służy, powodzenia!

Powodzenia, dorapo. Trzymam kciuki. Pomysł na konstrukcję tekstu wygląda smakowicie .

Pilif, boję się, że żadna z tego obyczajówka nie wyrośnie... Ale to miłe co napisałeś. Muszę się kiedyś zabrać na poważnie za coś takiego. Tylko czy lubię??

Wczoraj się napisało ok 5600, ale dzisiaj się pomyślało, że nie tędy droga, więc wniosek z tego taki, że wczoraj nie napisało się nic. Ech, żyźń!
Z rozmyślań nad bohaterami wyszło mi, że kolejny facet musi być draniem. :( Inaczej się nie da. Pozostaje jednak nadzieja westernowa - każdy drań może zostać porządnym obywatelem, ba czasami nawet stróżem prawa!

Niech nie zostaje stróżem! Dranie są fajniejsze (w literaturze)!

Ach!
Najlepiej zbudować postać bogatą wewnętrznie i niejednoznaczną!

Liryczny i apetyczny drań! O tak, podobno kobiety (literackie) za takimi przepadają!

W dzień kochają po wierzchu, a rzucają o zmierzchu

Pisz, pisz, będę kibicowała

20 000 - całkiem nieźle, ale pewnie jutro zostanie z tego połowa.


– Czy nie ma na tym świecie mężczyzny, który by nie był draniem? – zapytała. – Powiedz, nie ma?

dorapa pisze:– Czy nie ma na tym świecie mężczyzny, który by nie był draniem? – zapytała. – Powiedz, nie ma?

Nie ma. Takich ich urok