Cześć, dzień dobry, jestem Alicja. Zaczęłam pisać już wieki temu, jeszcze w podstawówce (ale się czasem można uśmiać, czytając te śmiechostki, które wymyślałam, kiedy miałam sześć czy siedem lat) i właściwie do teraz mi to zostało. Z upływem czasu stałam się bardziej samokrytyczna i dopiero teraz jestem skłonna poddać się krytyce, pokazując to, co naskrobałam. To jest mój główny problem; nie miałam żadnych skrupułów, żeby męczyć moją przyjaciółkę tymi wypocinami, ale kiedy ktoś inny dostawał mój tekst do ręki i, co gorsza, odważył się powiedzieć coś nieprzychylnego na jego temat, z powrotem zamykałam się w swoim niewielkim światku. Dostęp do niego miała tylko osoba, która czytała moje teksty i nie miała praktycznie żadnych do nich zarzutów. W końcu jednak uznałam, że jeśli kiedykolwiek chcę napisać książkę, to nie mogę wydać jej w nakładzie jednej sztuki i podarować przyjaciółce. Po pierwsze dlatego, że ona już to czytała, a po drugie byłoby fajnie, jeśli więcej osób dostałoby coś do poczytania.
Z szarej codzienności - studentka psychologii, wiek: dwadzieścia lat, mieszkająca na obrzeżach Wygwizdowa. Będzie mi bardzo miło brać udział w życiu forum. Tak sądzę.

Cześć.

Chętnie przeczytam kawałek Twojej twórczości po kwarantannie. Jeśli mi się spodoba, przy kolejnych tekstach znajdziesz we mnie zjadliwego, a zarazem dyskretnego krytyka.

Witaj i rozgość się.