Wyświetl posty nie starsze niż
Sortuj wg

Cytowanie fragmentów wierszy

1 autor: Porfirion
Szkolny pisarzyna
Załóżmy, że w swojej prozie chcę zacytować fragment wyjęty ze środka wiersza.
Czy na początku i końcu takiego cytatu powinienem umieścić wielokropek w nawiasie (teraz już nie wiem - okrągłym czy kwadratowym?), żeby zaznaczyć, że przed i po cytowanym fragmencie jest jeszcze jakiś tekst?

Np. tak:
(...)
Za twoim przewodem
Złączym się z narodem.
(...)
??

4 autor: Sepryot
Legenda pisarstwa
Raczej podobnie.

Ogólnie takie edytorskie dzikie węże to do prac naukowych, tam to Ci bym mógł poopowiadać. xD

W takim zacięciu przyjeło się ogólnie, że krótsze cytaty z wierszy zapisuje się tak: "Wszechświatu nie do śmiechu, / trudno się nawet dziwić, / za miedzą siódma pieczęć / a u nas - Jeruzalem".
1 | 2 | 3 | 4 | O poezji

6 autor: Sepryot
Legenda pisarstwa
O Chryste. Zależy. Najczęściej tak, jak wyżej napisałem w edytce, czyli z ukośnikami w tekście. Jeśli większy fragment, oddzielony enterami od bloku tekstu i bez cudzysłowów i kursywy. Jeśli większy fragment z wyciętymi wersami, nawiasy kwadratowe z wielokropkiem.
1 | 2 | 3 | 4 | O poezji

7 autor: Porfirion
Szkolny pisarzyna
Generalnie, chodzi mi o uświadomienie czytelnikowi niedoinformowanemu, że cytowany fragment - podpisany imieniem i nazwiskiem autora oraz tytułem utworu z którego pochodzi - nie jest np. całym utworem, jak np. mógłby sądzić, nie znając zupełnie tego utworu, ale jedynie fragmentem wyjętym z jego środka.

10 autor: Porfirion
Szkolny pisarzyna
Ma to być recenzja tomiku wierszy, którą chcę opublikować na portalu literackim, ale nie w celach dochodowych, zupełnie non profit.

12 autor: Porfirion
Szkolny pisarzyna
Wiem, ale nadal nurtuje mnie, w jaki sposób cytować te fragmenty wyjęte ze środka wiersza. Z wielokropkiem w nawiasie na początku i końcu cytatu? Te wiersze mają to do siebie, że praktycznie nie ma w nich interpunkcji. Rzadko zdarza się podział na zdania. Czasem potrzebuję zacytować coś od połowy jednego zdania do połowy drugiego.

14 autor: Sepryot
Legenda pisarstwa
W wierszach liczą się wersy, nie zdania.

Dobra, w ten sposób:

Oryginał:
Teraz kiedy zostaliśmy sami możemy porozmawiać książę jak mężczyzna z mężczyzną
chociaż leżysz na schodach i widzisz tyle co martwa mrówka
to znaczy czarne słońce o złamanych promieniach
Nigdy nie mogłem myśleć o twoich dłoniach bez uśmiechu
i teraz kiedy leżą na kamieniu jak strącone gniazda
są tak samo bezbronne jak przedtem To jest właśnie koniec
Ręce leżą osobno Szpada leży osobno Osobno głowa
I nogi rycerza w miękkich pantoflach
Cytat z dwóch wersów:
W Trenie Fortynbrasa znajdujemy taki oto fragment: "chociaż leżysz na schodach i widzisz tyle co martwa mrówka / to znaczy czarne słońce o złamanych promieniach".
Cytat z kawałka:
W Trenie Fortynbrasa znajdujemy taki oto fragment: " [...] widzisz tyle co martwa mrówka / to znaczy czarne słońce o złamanych promieniach".
Cytat DO TRZECH wersów ze strofy z przerwą:
W Trenie Fortynbrasa znajdujemy taki oto fragment: "Teraz kiedy zostaliśmy sami możemy porozmawiać książę jak mężczyzna z mężczyzną / [...] / to znaczy czarne słońce o złamanych promieniach".

Cytat części wersów ze strofy:
W Trenie Fortynbrasa znajdujemy taki oto fragment:

Nigdy nie mogłem myśleć o twoich dłoniach bez uśmiechu
[...]
Ręce leżą osobno Szpada leży osobno Osobno głowa
I nogi rycerza w miękkich pantoflach
Jasne?
1 | 2 | 3 | 4 | O poezji

15 autor: Porfirion
Szkolny pisarzyna
Sepryot pisze:Cytat z kawałka:

Cytat:
W Trenie Fortynbrasa znajdujemy taki oto fragment: " [...] widzisz tyle co martwa mrówka / to znaczy czarne słońce o złamanych promieniach".
Tu jest cytat złożony z połowy jednego wersu i całości następnego wersu.
A gdyby był to cytat z połowy jednego i połowy drugiego, np.:
[...] widzisz tyle co martwa mrówka / to znaczy czarne słońce
to uzasadnione jest użycie drugiego wielokropka w nawiasie na końcu cytowania?
ODPOWIEDZ

Wróć do „Jak pisać?”