wina i odkupienie grzechu

1
grzech którego dotykał rękoma i duszą
grzech który widział i którego nienawidził
umrą ci którzy umrzeć muszą
umrą ci którym się brzydził

miasto nocą ciemne i spokojne
w jego rękach nóż
i kara za winy
za cierpienia okropne
na grobach tysiące róż
ofiarą grzech odkupimy

kto raz bliźniemu zadał cierpienie
ten sam cierpieć musi
śmierć ulgą dla pełnej grzechu duszy
niesie w rękach nóż, cios ostrzem to odkupienie

sztylet błyszczy w blasku gwiazd
kolejny cios
kolejny raz
kolejny ktoś
grzesznik który ranił bliźnich
kolejny cios
rany po których nie zostają blizny
kolejny cios
każdy śmiercionośny
kolejny ktoś
zginie pośród nocy

nikt nie jest bez winy
każdy ma grzechy
każdemu policzymy
i wyplacimy bez reszty

jeden smiertelny cios
albo sto i co
albo i tysiac
jesli bedzie wina to moge to przysiac
kazdy rozliczony
przez ostrze w blasku gwiazd
ludzie to ziomy
nie krzywdz za krzywdy cios raz

pokoj chce zaprowadzic
blask ostrza posrod ciemnosci
pokoj dla mnie dla ciebei
by nie bylo plugawej ludzkosci
ODPOWIEDZ

Wróć do „Poezja rymowana”

cron