dyszy mgłą góra
chrapy zamarzają
otoczaki kopytem rozgarnia
wiatr jej bukową, gniadą grzywę rozwiewa
parska jesienią
drgają mięśnie berda
w kadrze wzroku siłą zatrzymana
odwrócisz się
zmrużysz oczy pod słońce
galopem pędzi
wolna


gsc/16/10/2015/nad solinką

tak bieszczadzko tak psze pani:)
przestrzennie.

O konkretnym miejscu. Moim.