A kim byłabyś teraz, zapytałem już na zupełnym skraju naszej rozmowy. Słońce świeciło jeszcze mocno, mimo, że była dziewiętnasta, bo w Argentynie zmierzch zaczynał się dużo później. W Polsce wieczór, a tutaj jeszcze skwar dnia. Kim byłabyś teraz?

Siedziała w kucki. Wyciągnęła fajkę marki Solamo i zaciągnęła się wysoko wysuwając szyję. Było w niej coś z dzikiego zwierza. Obejrzyj się, powiedziała, a ja wiedziałem, że ma na myśli ten napis na murze, który zauważyłem już wcześniej. „Jesteś w paszczy lwa czy pożerasz?” Wielki znak zapytania w trzech kolorach. Byłabyś kobietą sukcesu, odpowiedziałem za nią. Wiedziałem, że na to czekała. Miałabyś trzydzieści dwa lata, sześcioletniego chłopca, dobrą pracę z perspektywą rozwoju. Twój przystojny mąż dawno by odszedł, a ty piłabyś zioła i stosowała dietę według zaleceń lekarza, bo, wiesz, bo coś się wydarzyło i zmieniło cię nieodwracalnie. Podniszczone zdrowie to cena jaką płacisz za mocną psychikę. Jesteś naprawdę silna. Jesteś naprawdę dojrzała. Kobieta sukcesu. Tymczasem zaś siedzisz na Puerto Madero, tkasz lniane chusty i zaplatasz egzotyczne korale z Polski. Jesteś luzerką, powiedziałem.

Ona oczywiście nie poruszyła nawet twarzą, żeby zaznaczyć, że zrobiło to na niej jakiekolwiek mocniejsze wrażenie. Jedynie uśmiech. Ten uśmiech, bardzo szczery i szeroki, bez pokazywania zębów, jakby w trzymała w zanadrzu jakieś gorzko-słodkie słowa, ciętą przyjacielską ripostę, której oczekujemy od tej chwili. Będziemy oboje śmiać się odgłosem bębnów. Tak, powiedziała, jestem luzerką.

Kusz pisze: Wyciągnęła fajkę marki Solamo i zaciągnęła się wysoko

Zaciągnęła fajką? Nie przypalając:) wrócę

Bardzo.
Mocno nakreślony obraz.

Przeczytałem kilka razy, trafiło mnie, polubiłem bohaterkę.