Z góry przepraszam jeśli taki temat już był. Użyłem słynnej opcji "szukaj", ale nie znalazłem.

Piszę dłuższy tekst w pierwszej osobie gramatycznej, w czasie przeszłym. Zastanawia mnie, czy w takim wypadku powtarzanie końcówek gramatycznych jest błędem i trzeba się tego wystrzegać? Na przykład w podanym fragmencie:

Siedziałem tak i czekałem, aż wolna wola zdławi instynkt przetrwania. Ostatecznie znów pstryknąłem bezpiecznikiem, cofnąłem lufę, po czym parsknąłem krótkim, durnym śmiechem. Opuściłem pistolet, pokręciłem głową.

jest sporo tego "-łem", ale z drugiej strony, nie bardzo wiem, jak tego uniknąć.

Czy to jest do zaakceptowania czy należy tego unikać jak ognia?

Za dużo.

Wydaje mi się, że problemem jest brak podzielności uwagi u bohatera Wszystko dzieje się jedno po drugim. Pstryka, po czym cofa lufę. Następnie parska, potem opuszcza pistolet, by w końcu pokręcić głową. Może pozwolić bohaterowi na wykonanie kilku czynności na raz? Niech siedzi czekając, a śmiechem parska w tym samym momencie, co cofa lufę. Więcej wiary w człowieka! Może coś w tym stylu?

Siedziałem czekając, aż wolna wola zdławi instynkt przetrwania. Ostatecznie znów pstryknąłem bezpiecznikiem i cofnąłem lufę parsknąwszy krótkim, durnym śmiechem. Opuszczając pistolet pokręciłem głową.

Oj nie, za dużo i dostrzegam gorszy grzech: nieciekawie.

Koloryzacja pisze: Wydaje mi się, że problemem jest brak podzielności uwagi u bohatera Wszystko dzieje się jedno po drugim. Pstryka, po czym cofa lufę. Następnie parska, potem opuszcza pistolet, by w końcu pokręcić głową. Może pozwolić bohaterowi na wykonanie kilku czynności na raz? Niech siedzi czekając, a śmiechem parska w tym samym momencie, co cofa lufę. Więcej wiary w człowieka! Może coś w tym stylu?

Siedziałem czekając, aż wolna wola zdławi instynkt przetrwania. Ostatecznie znów pstryknąłem bezpiecznikiem i cofnąłem lufę parsknąwszy krótkim, durnym śmiechem. Opuszczając pistolet pokręciłem głową.

Dzięki, to wydaje się mieć sens.

Romek Pawlak pisze: dostrzegam gorszy grzech: nieciekawie.

Romku, mógłbyś rozwinąć?

Skrzyżowanie -łem z niemal czystym opisem kolejnych działań, poza "wolna wola zdławi instynkt przetrwania", daje w efekcie wrażenie zewnętrznego opisu. Wewnętrznym jest cytat, który wyłowiłem, ale on z kolei jest, powiedzmy delikatnie, nieciekawy, bo widziałem go dziesiątki, jeśli nie setki razy. I w dodatku nie jest to prawdopodobne, choć z pozoru efektowne.
Ta narracja jest więc nudna, bo płaska, wiesz, ciężko się w niej znaleźć.

Added in 16 minutes 43 seconds:
Edit: po prostu, skoro masz bohatera w takiej narracji, jest go dla mnie stanowczo za mało i zbyt ciekawie, aby przyciągnął uwagę czytelnika. Chyba że próbka jednak nie jest reprezentatywna.
To jest po prostu BARDZO wymagający typ narracji.

Added in 1 minute 12 seconds:
Pff, brak edytowania postów jest wkurzający miało być: "za mało ciekawie"

Romek Pawlak, dzięki za wyjaśnienia Napisałeś, że to wymagający typ narracji, więc domyślam się, że dla początkującego trzecia osoba będzie łatwiejsza?

Technicznie na pewno.