Ładnie ujęta scenka. Podoba mi się!:)

Szału nima, ale jest ok.
Lubię drablle którymi się kopie w pamięci:)

Podoba mi się. I ma rytm i nastrój.

Czy ja wiem - tak jak „Pocałunek” był niezły, rytmiczny - miał swój klimat - i kompletnie zaskoczył niebanalną puentą, tak tutaj zagranie jest dość sztampowe (od początku było wiadomo, że nie chodzi o seks ). Szczerze - kojarzy mi się to trochę z reklamą w radiu...

Mam podobne odczucia, jak Begied21. Napisane w porządku, ale wybrane zagranie jest już mocno zużyte. Był nawet taki komiks. Juz nie pamiętam całości i nie mogę znaleźć, ale leciało mniej więcej tak: Dziewczyna tłumaczy małej dziewczynce "Najpierw zwilżasz, potem bierzesz do buzi, najpierw z przodu, potem głębiej, szybko ruszasz ręką, aż będzie dużo białego i wypluwasz." Wszyscy są oburzeni, że uczy dziecko seksu oralnego, a ona się broni: "Przecież tylko tłumaczę, jak się myje zęby".

Tak, że tak. Językowo naprawdę ładne, ale pomysł dobry dla nastolatków.

Zgadzam się z przedpiśccami. Napisane zgrabnie, pomysł jednakże byłby oryginalny i fajny .... gdyby, no właśnie, był oryginalny. Powiem tylko więc: wstydź się, pani Isabel. Najpierw narobisz apetytu, a potem jakieś bajdurzenie o tangu. Byś lepiej napisała porządne porno i tyle

Zgadzam się z poprzednimi opiniami - napisane zgrabnie, bez zgrzytów, ale pomysł ograny, od początku wiadomo było, że nie chodzi o seks, a i znając Cię odrobinę z gadania na czacie można by nawet zgadnąć, że to o tańcu.

Kareen pisze: a i znając Cię odrobinę z gadania na czacie można by nawet zgadnąć, że to o tańcu.

no i tyle z oddzielania autora od dzieła

ithilhin, a co ja poradzę, że mi się od razu podejrzenie nasunęło? Ot, takie miałam skojarzenie, jak zaczęłam czytać

I pomyśleć, że taki jeden Fioletowy niedawno mi zarzucał, że za mało mnie w tekście...

Bo w tym jest za mało. Znaczy, jest taniec, ale emocje są opisane dużymi słowami: "lęk", zaufanie", "pokonywaliśmy kolejną granicę mojej niepewności i wstydu".
A ja bym wolał, żebyś emocje bohaterki opisywała obrazowo: "lęk wyrywał mi serce w piersi", "spojrzenia obserwatorów były niczym pochodnie, w których spłonie moja odwaga", "nagły nerwoból sprawił, że nie wiedziałam, czy poruszę nogą, a co, jeśli upadnę?" To tylko przykłady, nie chodzi mi o to, że masz je wrzucać, ale to konkretne obrazy, a nie tzw. Wielkie Słowa, zwykle budują emocje.

Poza tym to jest strukturalny schemat już raz dokładnie w takiej samej postaci wykorzystany - przy opowieści o bucie

Added in 11 minutes 41 seconds:
Jeszcze jedno: lepsza miniatura na 110 słów niż kiepski drabel na równe 100. Nie warto być więźniem formy