List

1
Piszę do ciebie list

Mym atramentem są łzy

A pieczęcią pocałunek

Kopertą me serce

A treścią miłość

Słowa są gońcem co ową treść donosi

W tysiącu myślach

Skrywam marzenia naszej przyszłości

Ze smutkiem na twarzy

Zagłuszając cierpienia teraźniejszości

Doszukuje się szczęścia

We wspomnieniach przeszłości

2
jeśli publikujesz tylko tutaj to wyjdź poza ten portal, dowiesz się, iż używanie tylu

popularnych wyrazów jest w poezji od dawna zabronione. Poezja powinna pobudzać wyobraźnię, wyostrzać zmysły, zmuszać do refleksji, nie wspomnę o zapisie: wersyfikacja leży, zero jakichkolwiek środków stylistycznych. ja nie zabrałam niczego.

pozdrawiam obc

Piękne...

3
Gdybym dostała taki list,od chłopaka ,to jestem pewna, że rozpłakała bym się na zabój.Ah...Musze przyznać,że twój wiersz jest bardzo ładny-dlaczego ja nie wpadłam na ten pomysł...?
"Kto chce poetę zrozumieć, musi udać się do jego kraju."



Goethe

4
Zgodzę się z obc jeśli chodzi o to używanie popularnych (a tym samym prostych) zwrotów. Na przykład takie zwykłe, sztampowe, normalne, beznamiętne:
ze smutkiem na twarzy
można by napisać na miliard innych, lepszych sposobów, nawet nie używając słowa "smutek".

5
Ten wiersz jest zbyt prosty w odbiorze, żeby być dobrym. Nie używaj zaimków w ich bardzo pretensjonalnej i książkowej formie, na przykład "twych", "mych", "me" i tak dalej, bo przez to wiersz traci na wartości. Jeżeli chcesz napisać dobry kawałek poezji, musi ona brzmieć jak najnaturalniej - tu wszystko jest sztuczne i naciągane. Pomijając fakt, że bardzo pospolite.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Poezja biała”