Stoję sam na wielkiej scenie,

Za moimi plecami – tańczące cienie.

Otwieram swe oczy,

Zapada kurtyna…

Moje całe życie to tylko rutyna.

Witaj w mym świecie,

Na mojej arenie w ciemnym miejscu na pustej scenie.

Zupełnie sam,

Padam na kolana – widzę setki ludzi omijających mnie z dala…

Nikt mnie nie widzi i nikt słyszeć nie chce…

Zaciskam więc pięści krzycząc z rozpaczy,

Z nadzieją w sercu iż ktoś mnie zobaczy.

Zbudź mnie z koszmaru, daj mi marzenia,

Zostań nadzieją której teraz nie ma…