"życia zakalec"

1
Wypięta klatka, uśmiech przybrany

i but na medal wypucowany.

Pierwsze miejsce!

Pozdrawia panów i wielbicieli,

w błogość opada wśród ptasich treli.

Najlepszy!

Rozterek brak, problemów też nie stwierdzono,

to zacny powód, więc pomnik wzniesiono

ogromny!

Złoto w me ręce, złoto w me ręce,

zerknę przelotnie w podzięce,

jak znajdę czas.

Zawody, wyścigi, turnieje, żałość...

Geniusza cechuje wszak śmiałość.

Tak mądry!

I tak wędruje stale zadarty,

"Tyś gorszy" - rzuci niedbale,

więc usuń się z drogi, bo o to idzie

zarumieniony życia zakalec,

zarozumialec.

Wygrałeś!
ODPOWIEDZ

Wróć do „Poezja rymowana”