Patrzeć w bezdenności oczu Twoich tchnienie

światło co mówi o Twoim oddechu

Być tym, co pieścisz wchodząc w zamyślenie

To tak dużo i wcale nie dąży do grzechu



Palcami badać myśli, ustami pojęte

Ustami chwytać spojrzeń kaskadę stukonną

Spojrzeniem czuć pragnienia w garść srebrną ujęte

Pragnienia bycia duszą, w duszy osadzoną





______________________________________________________________________________





Wiatr, co wichurą drzewa łamie i obala,

Podobny namiętności, co jest między nami.

Nadchodzi niespodzianie, niby morska fala,

Zwala z nóg i namawia i kusi i mami.



Jak powalone drzewo, korzeniami ziemi

Czepia się rozpaczliwie, by przy życiu zostać,

Tak wpijam się w Twe usta ustami swojemu,

Moje dłonie z Twoimi nie mogą się rozstać.





___________________________________________________________________________

Podobają mi się.

Całkiem fajne.

Leśmianem?

Też jestem za, ale:

Pa-trzeć w bez-den-no-ści o-czu Two-ich tchnie-nie 12

świa-tło co mó-wi o Two-im od-de-chu 11

Być tym, co pie-ścisz wcho-dząc w za-my-śle-nie 11

To tak du-żo i wca-le nie dą-ży do grze-chu 13

wali się rytm. Do szlifierki.