Mikołajku

1
„Mikołajku”

Co nam przyniesiesz w tym roku, Mikołajku drogi,
może jakiś komputer najnowocześniejszy.
co wszystkie techniczne nowinki zamieni na tradycję.
Może posążek drobny, wykonaną przez elfa-rzeźbiarza,
co uśmiech za każdym razem podsycać będzie,
gdy ją oczęta napotkają na swej drodze.
A może co najmniej pocztówkę mi prześlesz,
z tych, co ich całe stery nabywasz na czas swej,
podróży w mniej niż sześćdziesiąt dni dookoła świata…

Jednego jam jest jednak pewien,
tego, że jakikolwiek prezent ofiarujesz,
(a miliony ich masz w planie porozdawać)
jedno zawsze do każdego z tych darów dołączysz:
Radość.
Jeśli chcesz pogadać, jestem tu:

https://www.facebook.com/tomasz.socha.75

2
Wiem, że to takie sentymentalne nastrojowy. Ale wyszło tak jakoś banalnie, komercyjnie i mdło. A poza tym to proza poetycka w związku z czym mi się Judym od razu przypomina. :evil:

[ Dodano: Wto 08 Gru, 2009 ]
sentymentalne, nastrojowe* Wybaczcie zchochliczenie posta.
"Życie nas mija i patrzy ze śmiechem,

Jak nad zagadką stoimy bezradnie,

Jak złotą piłką bawimy się grzechem,

Czas przeklinając, co sny nasze kradnie."
ODPOWIEDZ

Wróć do „Proza poetycka”

cron