Kwitnąca wiśnia

1
„Kwitnąca wiśnia”

Patrz, jak tam drzewa krwistą czerwienią porastają,
te drzewa, co je najstarsze cywilizacje uprawiały,
a nadal takie piękno i młodość z nich bije,
że mają nawet siłę dusz odmładzania,
a i serca wzruszyć potrafią,
bo popatrz jeszcze na te liście wiatrem smagane:
czy czujesz to jak w krainę fantazji przechodzisz,
oczy wlepiwszy w tę powiewającą czerwień?
A czujesz może to, jak mięknie Twoje serce,
z bólem się rozstawszy wszelakim,
gdy się wpatrujesz w tę powiewającą czerwień?
Oto jest piękno kwitnącej wiśni,
i ja je poczułem.
Jeśli chcesz pogadać, jestem tu:

https://www.facebook.com/tomasz.socha.75
ODPOWIEDZ

Wróć do „Proza poetycka”