___Droga opadała łagodnie serpentyną wokół stromego zbocza. Przed nami rozciągał się malowniczy krajobraz fińskich jezior. Połączone ogromną liczbą rzek i strumieni tworzyły majestatyczną, niebieską pajęczynę. Ojciec zatrzymał samochód i wyjął ze schowka aparat.
___- Jak dobrze, że żyjemy w erze cyfrowych gadżetów - zaśmiałem się. - Gdybyś chciał zrobić te wszystkie fotki analogowo, musielibyśmy ciągnąć za sobą przyczepę z kliszami.
___- Hmm. Rozważałem taką ewentualność.
___Zaśmialiśmy się oboje głośno. Ojciec wysiadł i oparty o maskę wyszukiwał wytrwale najlepszych ujęć. Ja w międzyczasie postanowiłem zapalić papierosa.
___Zdążyłem wypalić jeszcze jednego, zanim aparat z powrotem wylądował w schowku.
___- Tato - zagaiłem, kiedy ruszyliśmy. - Czemu tak bardzo zależy ci, żebym zobaczył źródełko?
___- Zawsze chciałem tam wrócić. Sam dla siebie - zamyślił się. - To miejsce, w którym oświadczyłem się przyszłej żonie. Twój dziadek również wyznał swą miłość w tym miejscu. Gdybym nie wyjechał do Polski, może i ty miałbyś taką szansę.
___- Nigdy mi tego nie mówiłeś - bąknąłem zaskoczony wyznaniem ojca.
___- Nigdy nie pytałeś.
___Przez chwilę jechaliśmy w ciszy. Wpatrywałem się beznamiętnie w mijane drzewa rozmyślając o swoich rodzicach. W pewnym momencie ojciec przerwał milczenie.
___- No i jesteśmy - oświadczył.
___Zaparkował obok wielkiego świerka, wysiadł z samochodu i ruszył pewnie w kierunku szumiącej wody.
___I wtedy je zobaczyłem. Źródełko. Z porośniętej bluszczem skały wylewała się krystalicznie czysta woda. Wpadała do niewielkiego bajorka, z którego wypływał niewielki strumyk. Wił się między kamieniami, zakręcał, kluczył, po czym znikał w pobliskich zaroślach. Byłem zachwycony pięknem tego miejsca
___- Patrz - krzyknął ojciec, sprowadzając mnie na ziemie.
___Spojrzałem w tym samym kierunku co on. Wszystko stało się jasne. Niedaleko bajorka stała tabliczka, której wcześniej nie zauważyłem. Było na niej jedno, krótkie zdanie, do tego tylko w jednym języku.
___"Prosimy nie myć samochodów".
___Zrobiło mi się niedobrze.
___- Nie znasz dnia, ani godziny, kiedy poczujesz wstyd, że jesteś Polakiem - powiedziałem.

inja.no.tamashi pisze:Zaśmialiśmy się oboje głośno.

Widzę śmiejących się bohaterów - późniejsze określenie powoduje, że zmieniam swój obraz. Tu tkwi problem. Tracę niepotrzebnie czas, czytelnik go traci. Lepiej od razu zaakcentować śmiech

Głośno zaśmialiśmy się.

inja.no.tamashi pisze:Ojciec wysiadł i oparty o maskę wyszukiwał wytrwale najlepszych ujęć.

Zdanie podrzędne wpisane w zdanie nadrzędne, w tym wypadku, musi zostać wydzielone

Ojciec wysiadł i, oparty o maskę, wyszukiwał wytrwale najlepszych ujęć.

inja.no.tamashi pisze:Ja w międzyczasie postanowiłem zapalić papierosa.

Zaimek do wykreślenia

inja.no.tamashi pisze:Zdążyłem wypalić jeszcze jednego, zanim aparat z powrotem wylądował w schowku.

Nie wiem ile papierosów wypalił narrator. Spodziewać się całej paczki? Pozostawiasz mi za duże pole do popisu

Delektowałem się smakiem drugiego, kiedy aparat z powrotem wylądował w schowku.

To zdanie przerobiłbym jednak na zupełnie inne.

inja.no.tamashi pisze:Było na niej jedno, krótkie zdanie, do tego tylko w jednym języku.

Było na niej jedno krótkie zdanie.

albo

Napis na niej głosił:

Kiedy skończysz korektę, zaglądnij pod poniższy adres:

http://weryfikatorium.pl/forum/viewtopic.php?t=1717

Przyjemna miniaturka. Wpadłeś na pomysł napisania jej, w świetle ostatnich politycznych ekscesów?

Dialog wydał mi się nienaturalny - ale to chyba tylko takie wrażenie.
Zgadzam się z przedmówcą, ciekawy tekścik, oryginalny pomysł.

Joe pisze:Wpadłeś na pomysł napisania jej, w świetle ostatnich politycznych ekscesów?

Pomysł powstał pod wspływem historii kolegi. Co prawda wydarzyło się to w Szwecji, jednak wszystko co związane z tablicą i napisem w jednym języku jest autentyczne.


A tak ogólnie. Ciężko jest napisać, żeby nie było błędów. Siedziałem trzy godziny nad tą miniaturką i analizowałem, gdzie może być coś do poprawienia. A i tak znalazłeś kilka błędów.

[ Dodano: Pią 05 Lut, 2010 ]
    Test akapitu.

[ Dodano: Pią 05 Lut, 2010 ]
              Sposób z tego linku Joe nie działa.

Joe pisze:Napis na niej głosił:

Powinienem napisać:

Napis na niej, głosił

Przepraszam za błąd

Przed sposób wbiłem chyba z dziesięć razy & # 8 1 9 5 ;
Oczywiście bez spacji pośrodku. I nic. Nie widać akapitu, nie widać spacji. Tekst zaczyna się bez akapitu.

Dziwne, bo u mnie wyświetla pozytywny wynik próby zastosowania akapitu

U mnie też.

Czyli Wy widzicie akapity?
Trzy odstępy przed 'Test akapitu' i z dziesięć przed 'Sposób z tego linku...' ?

Rzeczywiście dziwne. Mam operę w wersji 10.10. System windows xp. I co tu więcej można zrobić ?

inja.no.tamashi pisze:Trzy odstępy przed 'Test akapitu' i z dziesięć przed 'Sposób z tego linku...' ?

Tak, działa

Rzeczywiście dziwne. Mam operę w wersji 10.10. System windows xp. I co tu więcej można zrobić ?

Spróbuj mozilli?

Ha. Rzeczywiście. W mozilli działa. No to trzeba będzie wstawiać opowiadania w mozilli a nie w operze. Cieszę się, że wszystko się wyjaśniło.

Zaśmialiśmy się oboje głośno.

obaj - dwaj faceci.

Zaparkował obok wielkiego świerka

świerku

Dobra miniatura - taka... szczera. Ciekawie wplotłeś w historię motyw z wodospadem - kierujesz uwagę na czytelnika na miłość, uczucia i wspomnienia, żeby wyciągnąć na wierzch coś, co tak po prawdzie zostaje przytłumione niesmacznym zjawiskiem "polskości".