Mini opis

Na tle brązowej, chropowatej ściany stoi starzec. Ma długie, mlecznobiałe włosy, których wijące się końcówki sięgają aż do okrytych białym płótnem ramion.
Broda - puszysta i rozczesana - przysłania szyję, lecz po budowie ramion widać, że mężczyzna kiedyś był dobre zbudowany. Jego łagodną, zamyśloną twarz pokrywają regularne zmarszczki - zdaje się, że więcej z nich powstało na skutek uśmiechu niż rozpaczania.
Od starca bije spokój, choć w półprzymkniętych oczach może kryć się smutek lub głębokie zamyślenie. Jest typem wiejskiego filozofa, może nawet oddanego modlitwie pustelnika? Nie wiemy, bo mamy tylko ten wizerunek słowiańskiego chłopa na tle chropowatej ściany.


Czy go zobaczyliście?

Zobaczyłam Gandalfa zanim doczytałam o słowiańskim chłopie.

Po budowie.. był zbudowany.
Na skutek uśmiechu niż rozpaczania.
Dwa zdania do poprawki
Reszta plastyczna )

Dlaczego sto słów? Z formą tutaj ni w 5 ni w 9
Jak ma to przypominać drabble, to pointa na poziomie emotikony w poezji.

brat_ruina pisze: Dlaczego sto słów? Z formą tutaj ni w 5 ni w 9

Ech, no i znowu ta moja nieporadność...
Nie miało to być drabble, ino około stu słów, bez pointy, skleconych o obrazie. Nie miało z tego nic wynikać, więc chyba dobrze, że nic nie wynikło.

Added in 1 minute 51 seconds:
Sarah, Gandalf? Coś w tym jest. Dziękuję za komentarz,.

Czarna Emma pisze: po budowie ramion widać, że mężczyzna kiedyś był dobre zbudowany

Do poprawki.

Niestety, zobaczyłam kogoś zupełnie innego, a poza tym całą sylwetkę, a nie twarz. Nie wiemy czy stoi czy siedzi na obrazie. W Twoim opisie ewidentnie to pierwsze. Moim zdaniem przy tego typu opisach warto iść od ogółu do szczegółu. Najpierw np.słowiański chłop (bo już można sobie wyobrazić mniej więcej, a dopiero później dopracowywać szczegóły). Dla mnie pan ze zdjęcia nie ma białych włosów, a na pewno nie mlecznobiałych. Ja bym poszła w stronę, że w młodości mógł być blondynem, ale włosy jaśniały, by w końcu zacząć przypominać kolor mleka, coś bardziej w tym stylu.

Powiem tak - coś tam zobaczyłam, ale na pewno nie był to zaspoilerowany mężczyzna... Przede wszystkim, ryzykowne jest pisanie "stoi starzec" w momencie, kiedy na rysunku widać tylko głowę i kawałek ramion - przez to, podobnie jak ancepa, widziałam raczej całą postać w białej sukmanie, stojącą na tle ściany.
Technicznie - jest raczej w porządku, o drobiazgi już poprzyczepiali się inni, ja sobie daruję Ze swojej strony jeszcze dodam, że jak na tak krótki tekst, to masz myślnikozę - po zmarszczkach dałabym średnik albo przecinek No i jeszcze - ten opis jest jakiś taki jakby nie twój, gdzieś uciekł w nim twój styl - a szkoda...

Isabel pisze: Powiem tak - coś tam zobaczyłam, ale na pewno nie był to zaspoilerowany mężczyzna..

No cóż, nie "pykło".
Za myślnikozę dziękuję. poprawię.
Opis nie mój? Hmmm. Z tym bym polemizowała. A że styl mi uciekł, to prawda. Ale jakoś w krótkich tekstach nie umiem go zachować.

ancepa pisze: Moim zdaniem przy tego typu opisach warto iść od ogółu do szczegółu.

Dobra rada, dziękuję pięknie!

Dziękuję serdecznie za komentarze!

Czarna Emma pisze: Jest typem wiejskiego filozofa, może nawet oddanego modlitwie pustelnika? Nie wiemy, bo mamy tylko ten wizerunek słowiańskiego chłopa na tle chropowatej ściany.

Nie wydaje mi się, aby to był wizerunek chłopa.
Po pierwsze dlatego, że nikt w dawnych czasach nie malowałby zwykłemu chłopu luksusowego, kosztownego, dopieszczonego portretu. Po drugie, chłopi w tamtych czasach byli przerażająco biedni, brudni i zaniedbani, mieszkali w nędznych chatach razem ze zwierzętami gospodarskimi, toteż ich włosy stanowiły raczej brudny, tłusty i zawszony kołtun, a włosy i brodę pana na portrecie fryzował zawodowy fryzjer. Ubranie też nie wygląda na sukmanę, jakkolwiek jest białe - zwróć uwagę na fragment przy ramieniu oraz na to, jak układa się tkanina.
Trudno też zdecydować, czy jest to akurat Słowianin - rysy ma "ogólnoeuropejskie".

Emma, dwa słowa ode mnie.

Po pierwsze, wspominanie o ścianie (dwukrotne) rozwala Ci obrazek.
Po drugie, rób co mówi nauczyciel ale szukaj sztuczek Jedną z nich jest "wygląda trochę jak...". Ten Twój wygląda trochę jak Jańcio Wodnik, a trochę jak Bóg Ojciec Skojarzenia wizualne, te powszechnie znane, bardzo pomagają, chociaż nie zostawiają dużo miejsca na wyobraźnię czytelnika.
Po trzecie

po budowie ramion widać, że mężczyzna kiedyś był dobre zbudowany

nie bardzo, raczej że stoi/siedzi krzywo, jeden bark opada pod dość ostrym kątem, drugi przeciwnie.
Po czwarte, wizualizacja dokonywana przez czytelnika. Zobaczyłem Twojego pustelnika o łagodnej twarzy, ale kiedy rozwinąłem obraz, to mnie trochę zamurowało, bo dla mnie to twarz srogiego nauczyciela, który właśnie za pomocą mimiki i spojrzenia strofuje niepokornego ucznia.

Powodzenia,

G.

Nie przejmuj się tym marudzeniem i dalej pisz wprawki Znaczy oni mają rację, ale i tak się nie przejmuj

Navajero pisze: Nie przejmuj się tym marudzeniem i dalej pisz wprawki Znaczy oni mają rację, ale i tak się nie przejmuj

Jasne, Nav wie gdzie prowadzi ścieżka i jak się nią idzie, słuchaj go.
I zupełnie się nie przejmuj! To chyba Twoja pierwsza zadaniówka?
Do boju, będzie dobrze.

G.

Na moje wyczucie, ten mężczyzna jest niewidomy - to nie jest "normalne" ujęcie portretowe. Malarze malując portrety zazwyczaj wyraźnie akcentowali oczy (wiadomo, zwierciadło duszy itd.), nawet jeśli model nie był ujmowany en face i nie nawiązywał bezpośredniego kontaktu wzrokowego z widzem. Ta konwencja utrzymywała się bardzo długo, a to jest solidnie realistyczny portret z 2. połowy XIX w., jak przypuszczam, chociaż trudno oceniać na podstawie takiej reprodukcji. Widać jednak, że malarz niesłychanie starannie, z precyzją wręcz fotograficzną odtwarza rozkład świateł na skórze twarzy i włosach, więc nie pominąłby blików na gałce ocznej, bo to jest jeden z podstawowych sposobów podkreślenia ekspresji twarzy.
Do tego, mężczyzna jest bardzo zadbany - trudno mi znaleźć inne określenie. Włosy lśniące, ułożone w loki (przyjmuję, że taki skręt może być naturalny, ale chodzi o staranność fryzury - toż to anglezy, po prostu) plus bardzo puszysty, wypielęgnowany zarost - to z pewnością nie jest "słowiański chłop". W każdym razie, nie jest to prosty chłop, lecz osoba, nawet jeśli z ludu, to zdecydowanie się pośród niego wyróżniająca. Prorok jakiś, czy co?
To tak na marginesie opisu - nie, żebym miała coś przeciwko niemu, chodzi mi tylko o to, że jest inna możliwość odczytania tego portretu, niż ta, którą zaproponowała Emma.

Rubia pisze: Na moje wyczucie, ten mężczyzna jest niewidomy - to nie jest "normalne" ujęcie portretowe.

Ten wniosek by mi raczej nie przyszedł do głowy.

Dziękuję wszystkim za wytknięcie błędów i litość nad pierwociną mej zadaniowej pisaniny.