Zabawa słowem zawsze była mi bliska – lata temu w zakresie uprawianej amatorsko komparatystyki literackiej, później jako narzędzie pracy. W chwili obecnej mieszkam poza Polską, zawodowo zajmują mnie już inne dziedziny, lecz sentyment pozostał – a i językową uważność poćwiczyć by wypadało, gdyż bez codziennej praktyki łatwo przejść do wtórnego analfabetyzmu.

Co powiedziawszy – może z wrodzonej upierdliwości, a może jako dowód przeczytania listu powitalnego? – pragnę wskazać, że we fragmencie rzeczonego listu: „O wydawaniu owoców naszej twórczości, o warsztatowych bebechach o natchnieniu i wenie i o wszystkim innym też.. Dyskutujemy, kapujesz?” wkradło się chyba nieco zbyt wiele – lub zbyt mało - kropek

Tutaj taka spostrzegawczość jest w cenie. Jak i czytanie listu powitalnego
Rozgość się. Po 50 komentarzach odblokuje Ci się czat.

Cześć,
nieźle zaczynasz, ciekawe, czy potem napięcie będzie rosnąc, czy przyjdą elektrycy?

Wprawdzie Hitchcock byłby dumny z tej strategii, lecz umówmy się, że jeśli byliby elektrycy zdolni opanować takie napięcie, to mają szansę przejąć standardowe hydrauliczne fuchy po godzinach

Mayari, witaj.

Zdradzisz w którym kraju mieszkasz i jaki typ literatury preferujesz?

Rzuciło mnie do Niemiec, ale nie wiem, czy to będzie już ostateczny kraj - raczej na kilka najbliższych lat.
Duży sentyment mam do fantastyki, bo towarzyszyła mi przez całe dorastanie - chwilami skręcając w kwestię mitu wampirycznego, czemu niewątpliwie pomogła Janion na etapie gimnazjum. Była faza literatury japońskiej, gdyż pewne towarzyszące jej kategorie estetyczne bardzo do mnie przemawiały i ostateczny zwrot w stronę literatury faktu, która teraz dominuje na półce. Całe dzieciństwo uważałam, że literaturę faktu czytają tylko starzy i nudni ludzie, którym brakuje wyobraźni, więc może już dotarłam do tego etapu A może świat się okazał jednak bardziej złożony niż zakładała moja ówczesna wyobraźnia.

Cześć.
Miło Cię poznać. Rozgość się, czytaj, komentuj i pisz.

Mayari pisze: (czw 04 mar 2021, 12:31) Duży sentyment mam do fantastyki, bo towarzyszyła mi przez całe dorastanie - chwilami skręcając w kwestię mitu wampirycznego, czemu niewątpliwie pomogła Janion na etapie gimnazjum.

Witam bratnią duszę literacką. No przynajmniej z czasów dorastania O wampirach nawet prezentację maturalną zrobiłam.

jagoda139, ja również ten temat męczyłam jeszcze na maturze!

Ja nie powiedziałabym, żebym męczyła Pisanie o wampirach było całkiem zabawne. I mogłam zasiąść przed telewizorem oglądając Draculę i oznajmić, że szykuję się do matury. Chociaż chyba finalnie filmu w prezentacji nie wykorzystałam.

Siebie może i nie męczyłam, świat mógł raczej uznać, że już bardziej jest umęczon, bo ileż lat można jeden temat wałkować