Latest post of the previous page:

A ja tylko przypomnę, że planowanie oszczędza połowę czasu przeznaczonego na pisanie ;-)

Ja obecnie nad jednym rozdziałem myślę trzy, cztery godziny w sumie, robię notatki piórem w kajeciku, a potem piszę w półtorej godziny 6 stron i staram się tak robić codziennie i już mam dwie trzecie za sobą, a zacząłem miesiąc temu ;-)

Czarna Emma pisze:Czy jest aż tak tragicznie z warsztatem?

Gdyby było tragicznie, nie namawiałbym do pisania wprawek. Jak mawiają Rosjanie: "Garbatego tylko mogiła wyleczy" Poziom jest niewystarczający. Jeśli piszesz dłuższe teksty, po prostu utrwalasz błędy. Krótkie, pod kontrolą, pozwalają je poprawiać.

MaciejŚlużyński pisze: A ja tylko przypomnę, że planowanie oszczędza połowę czasu przeznaczonego na pisanie ;-)

Ja obecnie nad jednym rozdziałem myślę trzy, cztery godziny w sumie, robię notatki piórem w kajeciku, a potem piszę w półtorej godziny 6 stron i staram się tak robić codziennie i już mam dwie trzecie za sobą, a zacząłem miesiąc temu ;-)

Planuję, planuję. Mam nawet zeszyt do tego (mały, podręczny).
Navajero, mówisz, że poziom niewystarczający... Nie chcę zabrzmieć jak zadufany w sobie pseudogeniusz, ale czy masz jakieś rady na udoskonalenie stylu? Jakichś Mistrzów mógłbyś polecić, aby tekst był "wystarczający"? Pytam z czystej ciekawości i chęci nauki.

Added in 4 minutes 14 seconds:
I jeszcze pozwól na jedno pytanie: na co, Twoim zdaniem, powinnam zwrócić baczniejszą uwagę, aby styl był lepszy, "wystarczający"?

To nie tylko chodzi o przykłady do naśladowania ( choć to też), ale o trening "specjalistyczny". Tzn. każdy tekst składa się min. z linii fabularnej, charakterystyki psychologicznej postaci, opisów ( wygląd bohaterów, wnętrz, budynków, itp.), scen akcji, można wymieniać długo. Wprawka ma na celu poprawienie/ udoskonalenie jednego z nich. Np. opisujesz wygląd, albo zachowanie bohaterów w konkretnej scenie. Albo szkicujesz charakter postaci czy doskonalisz melodykę tekstu. Nie mam czasu, ani ochoty, żeby odgrywać tu rolę mistrza, ale drobny przykład a propos tej ostatniej kwestii:

Świt nad Warszawą wstawał wyjątkowo powoli. Białawe ogniki odchodzących w poranek gwiazd toczyły nierówną walkę z promieniami wschodzącego słońca. Lśniące od nocnego deszczu witryny sklepów połyskiwały na tle zmęczonej szarości chodników. Tętniące życiem lokale cichły, by za parę godzin ustąpić pola wypełnionym dziennym gwarem kawiarniom. Noc dobiegała końca, a wraz z nią kończył się jej niepowtarzalny urok.


Zwróć uwagę, że w zacytowanym fragmencie masz tylko zdania krótkie i średnie. Żadnego dłuższego, żadnego z użyciem średnika, dwukropka czy myślnika. Gdyby długość zdań potraktować jak frazę muzyczną ( a to tylko pierwszy, najbardziej oczywisty poziom melodyki tekstu), wyszłaby z tego dość nudna melodia: krótkie, średnie, średnie, średnie. Pomijam inne niezręczności, np.jeśli poszemy o "uroku nocy" wypadałoby choć zasugerować na czym on polega. Tu tego nie ma.

Co do przykładów do naśladowania: odnośnie fabuły Perez-Reverte i Umberto Eco, operowania słowem Dukaj ( Eco w sumie też).

Navajero pisze: Co do przykładów do naśladowania: odnośnie fabuły Perez-Reverte i Umberto Eco, operowania słowem Dukaj ( Eco w sumie też).

Dziękuję za cenne wskazówki. Przyjrzę się temu, o czym mówisz.

Spiełam się w sobie i napisałam wprawkę pod kątem melodyczności tekstu. Jeszcze ostatnie szlify i kandyduję do Babolarium.

Grzeczna dziewczynka

Po maglowaniu tematu nazwiska Franka na SB doznałam oświecenia! Bijcie mnie, jeśli nie pasi totalnie. Chszczę Franciszka Passewiczem!
Dzięki wszystkim!

Walnąłbym Cię, ale za daleko Weź gazetę z epoki ( są w internetowych bibliotekach np. "Polonie") i weź jakiekolwiek nazwisko przewijajace się w tekście. O ile chcesz autentyczności.

Surowy z Ciebie sędzia, Nav. Nie mam raczej ambicji stworzenia czegos stricte zgodnego z historią. ;-)

Czarna Emma pisze: Chszczę Franciszka Passewiczem!

Jest taki poeta, Edward Pasewicz, ale przez jedno "s".

Przez dwa - to dość ryzykowna pissownia jest ;-)

No i oczywiście lepiej by było, gdybyś go "ochrzciła"

MaciejŚlużyński pisze: No i oczywiście lepiej by było, gdybyś go "ochrzciła"

Oczywiście, że lepiej. Ale teraz to już w ogóle stanęłam w martwym punkcie, jeśli chodzi o nazwisko. A jest mi ono, że tak powiem,na gwałt potrzebne, bo mam zaplanowaną ze szczegółami scenę z policją, gdzie bez nazwiska ani rusz.
Lista "kandydatów" coraz dłuższa, a każdy z nich jest odrzucany. Eeeeech...

Czarna Emma pisze: Lista "kandydatów" coraz dłuższa, a każdy z nich jest odrzucany.

Wybierz "robocze" nazwisko, zawsze możesz później je zmienić.

Korniłowicz

Właśnie myślałam Kiernowiczu, ale Korniłowicz też ładne.

Nazwisko wbrew pozorom jest ważne, jak nie będzie pasowało, popsuje przyjemność z pisania ( bo cały czas będzie zgrzytało) i tekst będzie gorszy.