Latest post of the previous page:

Ironią losu jest, że najlepszą filmową ekranizację Szekspira zrobił Japończyk (podobnie jest z Dostojewskim). Chodzi mi o "Tron we krwi" (na podst. "Makbeta") w reż. A.Kurosawy. Myślę, że wbrew pozorom i osadzeniu w tak odmiennych realiach, ten obraz trzyma się klimatu pierwowzoru.

Szekspir jest fenomenalny. Uwielbiam jego sonety.

Na szczęście mam wspaniałą polonistkę i szczegółowe omawianie 'Makbeta' było dla mnie przyjemnością.

Choć nie darzę współczesnego amerykańskiego kina żadnym cieplejszym uczuciem, to uważam film "Zakochany Szekspir" za calkiem udany obraz.

Oczywiście, całą historię trzeba potraktować z wieelkim przymrużeniem oka, mimo to jest ona utrzymana w klimacie szekspirowskich komedii - fałszywe nazwiska, oni nie są sobie pisani, dużo radości i smutku. Historia jest lekka, ale nie banalna. Jeśli chodzi o odtwórców, to mimo tego, że oboje głównych bohaterów to amerykanie - doskonale poradzili sobie z brytyjskim akcentem i sluchanie ich to czysta przyjemność. Muzyka, stroje i klimat - bardzo dobre.





SPOILER!

Najbardziej podobało mi się to, że kończy się źle... :P

Moja przygoda z Szekspirem zaczęła sie dość wcześnie, bo zaczytywałam się w jego utworach już pod koniec podstawówki, a wtedy to jednak trochę mniej się rozumie literaturę niż teraz. Nadal jednak uważam, że postaci przez niego wykreowane są bardzo charyzmatyczne i ukazują wszelkie namiętności władające ludźmi- od nienawiści po miłość. Udało się stworzyć temu pisarzowi naprawdę dobre studium ludzkiej psychiki, na przykład taka Lady Makbet i jej metamorfoza. "Romeo i Julia" tak mnie kiedyś zachwycała, ze aż nauczyłam się kilku fragmentów na pamięć, choć dziś- po zdobyciu nieco większego doświadczenia z literaturą niż w czasach podstawówki- uważam, że nie stanowi ona najpiękniejszej i najtragiczniejszej historii miłosnej. Ja na pierwszym miejscu postawiłabym tu "Wichrowe Wzgórza" E. Bronte i jej genialnie stworzoną postać nieszczęśliwie zakochanego Heatcliffa.