Witam, chciałabym poznać Waszą opinię o tym wierszu. Napisałam go pod chwilą natchnienia i mam nadzieję, że napiszecie mi co o nim sądzicie i dacie jakieś porady.


Znika pod powierzchnią
By po chwili znów się pojawić
Walczy z nieubłaganym żywiołem
Z wielkimi falami
Młoci rękami wodę
W próbie utrzymania głowy
Nad spienionymi bałwanami
Łapie się fragmentów
Zniszczonego okrętu
Który niegdyś w wielkiej chwale
Morza i oceany pokonywał
Swym majestatem odstraszał
Morskie potwory
A teraz pokonany
Powoli osiada na dnie
A nasz dzielny wojak
Jedyny który się ostał
Walczy sam przeciw armii fal
Mając nadzieję na ratunek
Raz po raz pod wodą znika
By po sekundzie wydostać się
Z macek morskiego potwora
Rozognionym wzrokiem wypatruje
Szalupy na ratunek idącej
Lecz w końcu i nasz wojak
Z sił opada
Puszcza się załamany
Deski na morzu się unoszącej
Powoli opada
W morza czarne otchłanie
O mój wojaku
Dzielny niepokonany
Pozwól sobie na spoczynek
W czerni ramionach
Na swym okręcie
Znajdź ukojenie
O mój wojaku
Marynarzu dzielny
Skończ swój żywot
Tam gdzie go zacząłeś
Na swym lubym okręcie


Pozdrawiam Aloki.

Myślałem, że to będzie coś o piwie Wojak. Jednakże ten wiersz smakuje podobnie.

Cudzysłów w tytule jest niepotrzebny. Całość bym podzielił na zwrotki, lekko zrymił;) zrobił refren i szanta jak talala;)

No właśnie. Albo dodać rytmy i rymy i zrobić coś jak szantę, albo napisać prozą, bez cięcia na wersy. Jako poezja biała to się nie sprawdza.