Kwiatki Franciszka
Róż stokrotki - po stokroć stokrotek mam;
Malowanych koniuszków nie porwie wiatr.
Rozsypane płatki piwonii jeszcze pachną.
Krzak dzikich różyczek wygląda zza parkanu,
zapraszając na ucztę okolicznych Guciów i Maje.
Pokrzywa uparła się, żeby zakwitnąć.
Niech jej będzie!

Nie znam się na poezji, więc się wypowiem.
Miłe takie, uroczy obrazek. Ostatnie dwa wersy nie pasują do reszty i psują ocenę całości - początek uroczy, końcówka troszkę wymuszona...

Mrs Alistair pisze:
Róż stokrotki - po stokroć stokrotek mam

Bardzo podoba mi się to zdanie, aczkolwiek nie jestem pewna co do tych "róż. Róża to róża, a stokrotka to stokrotka. Możesz mówić o pękach stokrotek na przykład.
Czwarty i piąty wers moim zdaniem do wyrzucenia. Pasują mi tu jak pięść do nosa.
Koniec znów mi się podoba.
Ogólnie wiersz byłby przyjemny, ale we wspomnianych przeze mnie wersach wygląda to tak, jakby skończył Ci się pomysł na ten utwór.

szopen, dziękuję, rzeczywiście ostatnie dwa wersy odbiegają od całości.
Luciferia, chodziło o kolor różowy stokrotek.
Krzak dzikich różyczek zza parkanu,
zaprasza pszczoły na ucztę

Mrs Alistair pisze:chodziło o kolor różowy stokrotek.
Krzak dzikich różyczek zza parkanu,
zaprasza pszczoły na ucztę

O, w ten sposób zdecydowanie lepiej brzmi a z tym różem - jest to bardzo mylące ze względu na tematykę utworu. Może lepiej zmienić na biel?

Luciferia pisze:

Mrs Alistair pisze:chodziło o kolor różowy stokrotek.
Krzak dzikich różyczek zza parkanu,
zaprasza pszczoły na ucztę

O, w ten sposób zdecydowanie lepiej brzmi a z tym różem - jest to bardzo mylące ze względu na tematykę utworu. Może lepiej zmienić na biel?

Biel to duchowość, nie współgra z tekstem. Różowośćewentualnie.

Nic ciekawego, zabawa językiem, za wiele szczegółów. Dla sześciolatków, i to nie wymagających