Znanym motywem Cię dziś nie zaskoczę

Tą skrytą potrzebą

Pragnieniem przekazu

Chęcią wyznania, kilku słów



Zrozum że miłość jest tęsknotą

Pojmij że płomień się skrzy

Zanim zgasi go wiatr

Zanim zniknie, osamotniona iskra



W owym banale, odnajdź uczucia

Łaknij ich, całym ciałem

Poczuj iż możesz

Bez skrycia, w odwadze miłować

Krótko i na temat to plus tego wiersza ale... to nie moja bajka jednak .

Hm. No, moja też niebajka. I nie wiem właściwie dlaczego, ale chyba cytat

W owym banale

najlepiej określa mój stosunek do powyższego. Jest banalny. Niekoniecznie to błąd. Może pisany był dla kogoś, dla kogo ma wielkie znaczenie, a uczucia są zwykle pełne banałów, ale dla szerszego grona - nic w treści.

Po latach się odezwę, a co! : ) Wiersz rzeczywiście był do kogoś. Nie uważam, że jest jakiś piękny, ale wiele radości sprawiło mi przeczytanie go dzisiaj ; )

Cześć,

tak, Rafo, wrócić do tego, co się napisało, to przyjemne uczucie Fajnie, że się odezwałeś.
Co do wiersza, najbliżej mi do opinii Gry. Wiersz to faktycznie banał, obleczony jak gdyby w usprawiedliwienie z dwóch pierwszych wersów ostatniej strofy: "W owym banale, odnajdź uczucia..."

Nic więcej nie powiem. :-P

Miłego wieczoru