Pretekst Dezertera

Próbując nakreślić wiersz jakiś swobodny.
Bez puenty, morału, wiersz prosty, wygodny.

A o czym by prawić - może o pogodzie?
O północnym, śliskim, topniejącym lodzie?
O krzakach i ławkach, nagich drzewach w parku?
O tym jak wskazówka się rusza w zegarku?
O koledze Tomku? Planach przyszłościowych?
Filmach czarno-białych, czy też kolorowych?
A może i nawet o religiach świata?
O tym, że w piwnicy wódki cała krata?
I że bajzel w domu, i że mama śpiąca,
i o tym, że kreda jest mało pyląca.
O rzeczach tak błahych i poważnych rzeczach.
O smutku, cierpieniu, w kabarecie skeczach.

Sęk w tym, że to wszystko stało się tak żmudne.
Pisanie dla celu - jakież to jest nudne.
Nie dziwić się proszę, że kończę z wierszami.
Poezją jest bezsens - toć widzicie sami.

~24.09.2012

Venderier, bardzo mi się ten wiersz podoba.
Jest tu odpowiedni rytm i przyjemne rymy i wbrew początkowym zapowiedziom, nawet jest puenta.
A bije z niego taka lekkość.
Oby tak dalej!

Założyłam się o koniak - który muszę kupić,
zawieźć, dać, odkorkować, z wygranym się upić.
Że tu nauczyciel jest autorem wiersza...
Przedstaw się! (Ancepa - widzisz? byłam pierwsza!)

Autorem ów wiersza żaden nauczyciel,
acz ja - szerzej mówiąc - żółtodziób, marzyciel :-)

Jestem dopiero w klasie maturalnej. Polonistka jest na chorobowym, więc postanowiłem, że tutaj wrzucę coś do oceny :>