Latest post of the previous page:

TadekM pisze:Nie wszystkie z tych książek są wybitnie oryginalne, każda jednak - z tych, które czytałem - jest wyrazista.

tu może jest klucz - wyrazistość czyli charyzma wynikająca z talentu artysty. Nieważne, że porusza się w obrębie kulturowych schematów - to grawitacja, ale sukces artystyczny wynika ze zdolności osiągania prędkości kosmicznej pozwalającej przynajmniej krążyć po orbicie. Wymaga silników . Podskakiwanie, czyli bierne klisze w literaturze to kicz. Z reguły zapominamy po sekundzie KTO to na pisał. Eskapizm wymaga przynajmniej pierwszej kosmicznej w talencie.

Edit - przegapiłeś

No nie no, wszyscy prawie romantycy pisali o nieszczęśliwej miłości, a nikt nie nazywa ich twórczości kiczem i nikt (mam nadzieję) nie zapomina o nich. A przecież temat nieszczęśliwej miłości został przez nich tak wyzyskany, że o ho ho ho.

matikala pisze:wszyscy prawie romantycy pisali o nieszczęśliwej miłości, a nikt nie nazywa ich twórczości kiczem i nikt (mam nadzieję) nie zapomina o nich.

ja nazwałam?

ja nazwałam?

A ja powiedziałem, że nazwałaś?
Po prostu podałem przykład, że niekoniecznie jest tak jak mówisz.

Po prostu podałem przykład, że niekoniecznie jest tak jak mówisz.

dobra - gdzie powiedziałam, że podejmowanie jakiegoś tematu eksploatowanego w kulturze (np. nieszczęśliwej miłości) to kicz?

Podskakiwanie, czyli bierne klisze w literaturze to kicz.

Chyba że bierna klisza to tylko wtedy, gdy autor przepisze od drugiego autora jakiś fragment, a nie gdy spotykają się u nich motywy ukazane w bardzo podobny sposób. Każda nieszczęśliwa miłość romantyków to jakaś kalka z Wertera, czy mówimy o największych polskich poetach, czy tylko o epigonach romantyzmu jak Lenartowicz, czy nawet o Asnyku.

matikala pisze:Cytat:
Podskakiwanie, czyli bierne klisze w literaturze to kicz.

Chyba że bierna klisza to tylko wtedy, gdy autor przepisze od drugiego autora jakiś fragment, a nie gdy spotykają się u nich motywy ukazane w bardzo podobny sposób. Każda nieszczęśliwa miłość romantyków to jakaś kalka z Wertera, czy mówimy o największych polskich poetach, czy tylko o epigonach romantyzmu jak Lenartowicz, czy nawet o Asnyku.

na razie wyjaśniłeś mi, jak Ty rozumiesz "bierną kliszę".
to ja wyjaśnię, że kicz rozumiem wg Molesa.

A ty jak rozumiesz?
Tzn. jak?

Bierna klisza to małpowanie, echolalia - powtarzanie schematu bez waloru oryginalnej refleksji. Bez gry z toposem.

Jeśli spojrzeć na tak chętnie kupowane sagi, wielotomowe serie tego samego autora, który kopiuje/małpuje własny styl, schemat fabularny, typ bohaterów i dzięki temu zyskuje popularność to... Sami wiecie. Zero oryginalności pozwala osiągnąć status bestsellera?

Jak to mawiali w Rejsie - ludzie lubiom te piosenki co to je już znają...

smtk69 pisze: ludzie lubiom te piosenki co to je już znają...

czyli parafrazując.. piszą też takie książki, jakie przeczytali?

smtk69 napisał/a:
ludzie lubiom te piosenki co to je już znają...


czyli parafrazując.. piszą też takie książki, jakie przeczytali?

Będzie w tym coś prawdziwego. Nie żadko spotykamy się z opinią, że jakiś autor naśladuje "swego mistrza", kopiując elementy jego stylu czy wręcz poszczególne koncepcje.

Natasza pisze:czyli parafrazując.. piszą też takie książki, jakie przeczytali?

nie... mowa tu o czytelnikach i o pisarzach którzy doskonale wiedzą, czego czytelnicy potrzebują

Oni muszą być strasznie mądrzy. Bo ja to nawet sama nie wiem, czego potrzebuję.

A ja mam takie spostrzeżenie, że liczba tematów do książek jest ograniczona, a ściślej mówiąc nie jest nieskończona. Ludzie przeżywają różne emocje, lecz można stworzyć ich zamkniętą listę. A książki są przecież o ludziach i ich emocjach. Przeważnie gdy weźmiemy za przykład jakąś powieść, odnajdziemy w niej analogie do wielu innych. Robiliśmy tak na polskim, prawda? Echa innych powieści, nawiązania.

Wpadło mi kiedyś w ręce takie zabawne streszczenie Pocahontas. Ktoś powymieniał osoby i powstało gotowe streszczenie innej znanej powieści. Albo odwrotnie. Nie pamiętam, co to było, ale robiło wrażenie.

I mając na względzie te fakty, chciałam powiedzieć, że książki mogą być (i bywają) o tym samym. Najważniejsze jest jednak, jak się to opisze. Najważniejszy jest talent autora i czy sposób, w jaki przedstawi swój temat jest ciekawy, wciągający, wiarygodny. Możesz pisać o banałach czy tworzyć klisze z tytułu tego wątku, ale możesz to napisać w taki sposób, tak przekonująco, że czytelnik to pochłonie i będzie Ci bił brawo.

Oczywiście można się z moją opinią nie zgodzić :-)