Latest post of the previous page:

Ostatnio skończyłem
"Krew to włóczęga" - ostatnia część najnowszej trylogii Jamesa Ellroya.
Polecam zarówno tę książkę, jak i całą trylogię. Mocna, bezkompromisowa, brutalna, cyniczna. Trzyma w napięciu do ostatniej strony.
Szczególnie dla miłośników czarnych kryminałów, czy podobnych historii.
Cała trylogia dzieje się w USA, między końcówką lat pięćdziesiątych, a początkiem siedemdziesiątych.
Bohaterowie fikcyjni mieszają się z historycznymi, mamy teorie spiskowe, mafię, CIA, FBI, Zatokę Świń, KKK, JFK, Luter King i wiele, wiele innych.

Jestem w trakcie czytania zbioru opowiadań Teda Chianga "72 litery". Aż trudno uwierzyć, że wszystkie teksty pisał jeden autor. Każdy z nich jest skupiony na jakiejś innej dziedzinie nauki i każdy jest tak dopracowany, pomysłowy i hmmm chyba najlepszym słowem będzie "skończony", jakby pisał go specjalista w danej dziedzinie. Albo Chiang ma grupę pomagających mu przyjaciół specjalistów, albo jest geniuszem. Podobno pisze niewiele, ale z jego pomysłowością i specyficznym stylem może to i dobrze, bo byłby niedościgniony. Szczególnie spodobało mi się opowiadanie "Zrozum".

Nemesis666 pisze: Aż trudno uwierzyć, że wszystkie teksty pisał jeden autor.

To samo mówił Dick, gdy pisał do CIA donos na Lema.

XD Słyszałam o tym. Tylko u niego to raczej nie był sposób na wyrażenie podziwu ;p.

Wrzuciłam u siebie na blogu pierwszy odcinek retrospektywnej polecanki: najciekawsze opowiadania opublikowane w Esensji w 2010. Moim skromnym zdaniem, oczywiście.

Jutro 2011, pojutrze 2012.

Zachęcam do czytania i komentowania tekstów

Z książek warto polecić (o ile jeszcze tego nikt nie zrobił):
Sergio Kokis - Mistrz Gry
Czyta się ją bardzo dobrze, sama koncepcja przypadła mi do gustu. Autor stawia pytanie: Co kierowało stworzycielem, kiedy powołał świat do istnienia?
Odpowiedź okazała się inna, niż spodziewana.

Dział literacki Esensji poleca: the best of 2011 oraz the best of 2012. Subiektywnie, rzecz jasna.

Polecam:
Michael J. Sullivan
Nowe Imperium Szmaragdowy Sztorm
Niby nic specjalnie nowego, duet z gildii złodziei pracujący dla korony, a jednak.
Książkę czyta się lekko, z przyjemnością. Może miałem ostatnio pecha w doborze lektur, ale od dawna historia mnie tak nie wciągnęła. Przyszedłem wieczorem i oderwał się nad ranem, gdy mi w gardle zaschło. Teraz pozostało mi tylko poszukać pozostałych części cyklu.

oraz Adam Przechrzta
Chorągiew Michała Archanioła
Czyli alchemia, specnaz, artefakt i Indiana Jones w polskim wydaniu, a przynajmniej takie miałem odczucia.
Autor ma niezły styl opowiadania, zaciekawia, lecz bohater wydaje się wciągnięty z jakiegoś filmu akcji. Nie przeszkadza to jednak w czytaniu, raczej zmienia perspektywę.

Off

Thug:

Wiesz że pan Adam is here?

Pozdrawiam,

Godhand

Nie miałem pojęcia, ale skoro tak to pozdrawiam

Adam Janusz Przechrzta (ur. 14 kwietnia 1965) – doktor nauk humanistycznych i polski pisarz fantasy związany z wydawnictwem "Fabryka Słów" oraz forum literackim - WeryfikatoriuM.pl.

Za Wiki.


Pozdrowienia,

G.

M.Puzo Ciemna arena (oryg. The Dark Arena).
Genialna historia o miłości. Często do niej wracam, to najlepsza książka M.Puzo. Polecam.

Jeśli, ktoś jest zainteresowany kulturami dalszego wschodu, chętnie polecę książkę Jung Chang- Dzikie Łabędzie: Trzy córy Chin. Książka wydana z tej samej serii co "Rodzina Borgiów- M. Puzo. Nie czyta się szybko ale długo tkwi w pamięci.

Dla mnie jednym z wyróżników naprawdę dobrej książki jest fakt, że mnie samą inspiruje do pisania. I w sumie dawno mi się taka nie zdarzyła - aż do teraz.

www.1939.com.pl, Marcin Ciszewski

O uzbrojonym po zęby polskim batalionie wspomaganym amerykańską technologią, który przenosi się w czasie z 2007 do 1939 r. Wojna, akcja, dylematy moralne, patriotyzm, niespodzianki fabularne, a przede wszystkim sprawny język i dużo humoru. Szczerze polecam!

Natalia Szczepkowska pisze: www.1939.com.pl, Marcin Ciszewski

O uzbrojonym po zęby polskim batalionie wspomaganym amerykańską technologią, który przenosi się w czasie z 2007 do 1939 r. Wojna, akcja, dylematy moralne, patriotyzm, niespodzianki fabularne, a przede wszystkim sprawny język i dużo humoru. Szczerze polecam!

A ja całkowicie zaprzeczam. Książka jest napisana bardzo siermiężnym językiem dodatkowo upychana na siłę mnóstwo niepotrzebnych nazw technicznych i wulgaryzmów. Realia leżą i kwiczą. Główny bohater to nawet nie stał koło patriotyzmu. Całość to dobrze promowana grafomania. Ale co kto lubi.

Grimzon pisze:Realia leżą i kwiczą. Główny bohater to nawet nie stał koło patriotyzmu. Całość to dobrze promowana grafomania. Ale co kto lubi.

Nie znam realiów na tyle, żeby dostrzegać jakieś rozbieżności. Ale wiem, że to może razić, jeżeli się taką wiedzę posiada. A patriotyzm to szerokie pojęcia, mnie tam zawsze wzrusza postawa Polaków, którzy walczyli wtedy często do samego końca, choć sprawa była z góry przegrana. Nie mówię, że dzieło jest wybitne, ale - jak dla mnie - sympatyczne