Jakub Ćwiek

1
Z profilu na FB:

"Mimo iż staram się nie śledzić, cały czas docierają do mnie sygnały na temat tego, jak to zawłaszczyłem sobie cwanym marketingiem zajdlowe nominacje. I nagle przyszły mi do głowy dwie związane z tematem refleksje. Pierwsza: Gdyby ci ludzie, właśnie krzyczący włożyli dokładnie taką samą dawkę energii w działania promujące ulubionego autora, nie mielibyśmy tego tematu.
Druga: a może czas wreszcie dać szansę tym, którzy rozumieją na czym polega dzisiaj oferowanie ludziom kultury? Bo jasne, że docelowo liczy się wartość dzieła, to jakie wywołuje emocje lub refleksje (zależnie od założenia), ale krzewienie kultury polega na dbaniu nie tylko o to, żeby była, ale także o to, żeby ktoś się nią zainteresował. Nie zamierzam prosić o wybaczenie za to, że promuję swoją wizję. ZAMIERZAM COŚ ZAPROPONOWAĆ.
Otóż uważam, że aktualne pokolenie autorów jest, niezależnie od wartości literackiej ich dzieł, promocyjnie stracone. Albo im się nie chce, albo nie chcą (to nie błąd, jest zasadnicza różnica), nie czują się na siłach, nie mają pomysłu, a te, które proponują im specjaliści od marketingu im nie leżą. Wreszcie doszli już do takiego poziomu sławy (i tym samym do takiej puli odbiorców), że więcej im nie trzeba i dobrze im tam gdzie są. Rozumiem, przyjmuję, szanuję. Moja propozycja nie będzie dla nich.

A WIĘC DLA KOGO? I CO ZA PROPOZYCJA?

To, że autorzy nie potrafią/ nie chcą się promować szkodzi fantastyce ogółem (bo skoro nie umiemy się promować, nie docieramy na zewnątrz, a tym samym psujemy sobie nerd-geny chowem wsobnym). Jeżeli natomiast przyjąć założenie z akapitu wyżej, że obecnie znanym autorom dobrze tam gdzie są, trzeba dać szansę nowym. Problemem jest jednak słaby rynek i niechęć do wydawania debiutów. Ludzie chętnie by podziałali, ale nie wiedzą jak wystartować, nie mają gdzie.
I TERAZ DOSTANĄ SZANSĘ! Otóż już niebawem, najprawdopodobniej w każdej mojej książce (jeszcze to dogrywam, ale to już detale) na ostatnich stronach będzie można PRZECZYTAĆ OPOWIADANIE DEBIUTANTA. Na normalnych zasadach - tj, jego nazwisko znajdzie się na okładce (nie szalenie wielkie, ale widoczne) a rzeczony autor dostanie za tekst normalne honorarium wypłacone albo z mojej kieszeni albo do spóły z kieszeni mej i wydawcy. Więcej, zaproszę go do udziału w trasie promo, żeby mógł się pokazać czytelnikom, więc jego nazwisko znajdzie się też na plakatach. I TAK BĘDZIE Z KAŻDYM KOLEJNYM DEBIUTANTEM W KAŻDEJ KOLEJNEJ KSIĄŻCE. JEDEN DEBIUTANT NA KSIĄŻKĘ, DWA DEBIUTY ROCZNIE!
Gdzie haczyk? Otóż moi drodzy, NIE ZAMIERZAM CZYTAĆ WSZYSTKICH TEKSTÓW JAKIE DO MNIE WYŚLECIE. Sięgnę wyłącznie do tych, które DOBRZE MI SPRZEDACIE. Sky is the limit jak mawiają, nie ma żadnych ograniczeń, a warunek tylko jeden - ZAINTERESUJCIE MNIE WASZYM TEKSTEM. Zróbcie szum, użyjcie znajomych, rodziny, znajomości w telewizji i w areoklubach, powieście apel do mnie w miejscu skradzionej przez Was Mona Lisy! Wasza sprawa, ale PRZECZYTAM TYLKO TE OPOWIADANIA, KTÓRYMI MNIE ZAINTERESUJECIE! To jak, ktoś reflektuje?

Kilka zasad konkursu, bez których obejść się nie może.
1. Oficjalnie konkurs wystartuje na POLCONIE w WARSZAWIE (ostatni weekend sierpnia 2013) i przed tym czasem NIE WARTO ZACZYNAĆ AKCJI, BO NIE BĘDĄ SIĘ LICZYŁY :)
2. TEKST NIE MOŻE PRZEKROCZYĆ OBJĘTOŚCIOWO 36 tys. znaków (ze spacjami)
3. NIE NARZUCAM TEMATU, PISZCIE O CZYM CHCECIE.
4. Pierwsze opowiadanie pojawi się w książce, którą wydam następną po drugim tomie Chłopców.
5. Nie odpowiadam na pytania związane z konkursem na chacie. Wszelkie zapytania na priv oficjalnego FP do Tess.

Tyle ode mnie w temacie promocji siebie i fantastyki. Na dziś :)"
Nie jest naj­ważniej­sze, byś był lep­szy od in­nych. Naj­ważniej­sze jest, byś był lep­szy od sa­mego siebie z dnia wczorajszego. - Mahatma Gandhi

"tylko grafomani nie mają żadnych wątpliwości odnośnie swojej tfurczości" - Navajero

2
Wszystko pięknie, ale efektem będzie przerost formy nad treścią. Zresztą, czy to kogoś dziwi w przypadku Ćwieka? Dobrze, że będzie promował nowe twarze. Ale na pewno nie będą oni ani lepiej od niego pisać, ani odstawiać lepszego show na spotkaniach autorskich - kto normalny chciałby sobie tak strzelać w stopę? Mogę się o to założyć z każdym chętnym.
http://lubimyczytac.pl/autor/141613/nat ... czepkowska

3
Magic pisze:Gdzie haczyk? Otóż moi drodzy, NIE ZAMIERZAM CZYTAĆ WSZYSTKICH TEKSTÓW JAKIE DO MNIE WYŚLECIE. Sięgnę wyłącznie do tych, które DOBRZE MI SPRZEDACIE. Sky is the limit jak mawiają, nie ma żadnych ograniczeń, a warunek tylko jeden - ZAINTERESUJCIE MNIE WASZYM TEKSTEM. Zróbcie szum, użyjcie znajomych, rodziny, znajomości w telewizji i w areoklubach, powieście apel do mnie w miejscu skradzionej przez Was Mona Lisy! Wasza sprawa, ale PRZECZYTAM TYLKO TE OPOWIADANIA, KTÓRYMI MNIE ZAINTERESUJECIE! To jak, ktoś reflektuje?

W takim razie nie lepiej od razu uderzyć do wydawcy?

Czym jest spotkanie z wydawcą, jeśli nie "sprzedawaniem" siebie - przekonaniem, że warto się tym zająć?
"Istnieje na świecie parę rzeczy ważniejszych niż pokój, a jedną z nich jest godne człowieczeństwo. Koncepcja, że ludzkość miałaby zrezygnować z wojen wyłącznie ze strachu, to poniżenie ludzkiej godności, zwłaszcza gdy w grę wchodzi strach przed czymś tak banalnym jak technika, którą ludzie sami przecież wymyślili" (Chesterton)

4
jestem pod wrażeniem, trzeba wciskać teksty wszędzie gdzie się da a tu widać prawdziwą innowację, coś świeżego i zgodnego z duchem czasu

5
Bardzo fajna akcja. Ćwiek ma dobrą promocję, bo sam się na nią złapałem, na znanym portalu zaznaczyłem, że chciałbym przeczytać "Chłopców" i dostałem jakiś czas później mejla z tym - http://s.newsletter.lubimyczytac.pl/img ... hlopcy.jpg
Pierwszy pomysł, który wpadł mi do głowy, to zamówienie pizzy na adres pana Ćwieka i zostawienie swojego tekstu w pudełku :D Nie zdziwiłbym się gdyby ktoś tak zrobił ;p
"Laugh and the world laughs with you, weep and you weep alone." Ella Wheeler Wilcox

6
Już chyba lepiej przebrać się z kumplami za bohaterów z okładki i w ich stylu przywieźć mu ten tekst, bo akcja z pizza wydaje mi się tak zużyta :)
-Może jak będę dużym chłopcem, ludzie będą mnie prosić o pomoc.
-Albo żebyś się przesunął.

8
Kiedyś, dawno, dawno temu, nikomu nieznane, nieśmiałe prowincjuszki, córki wiejskiego pastora piszące pod męskimi pseudonimami, nie potrzebowały hałaśliwej promocji, aby (po iluś odmowach od wydawców) opublikować swoje książki i zyskać sławę. Nazywały się Charlotte, Emily i Anne Brontë.

Już widzę też Tolkiena, jak wymyśla nowe, agresywne i nieznane wcześniej metody promowania swojej twórczości...
Między kotem a komputerem - http://halas-agn.blogspot.com/
ODPOWIEDZ

Wróć do „Konkursy literacko-poetyckie”