Latest post of the previous page:

Daj, daj, daj nie odmawiaj...

A czy powiedziałam, że pisał o Polsce?

Mann

Jakoś tak się samo przez się zrozumiało.

ciepło.
jego powieść ekranizował Sydney Pollack

EMR? ale jeśli tak to to z gógl to się nie liczy

Ta-dam!
Liczy się. Nie Google.

ale chodzi o to że o ile o Mannie pomyślałem równolegle z Miłoszem to na EMR i Pollacka nie wpadłbym bez gógl, nie mówię przecież, że Ty się posiłkowałaś gógl przy zagadce

[ Dodano: Nie 18 Sie, 2013 ]
dobra;

na dwie dekady przed otrzymaniem literackiego Nobla posługiwał się pseudonimem Smoke

zagadka:
pierwszy tom jednej z jego powieści rozpoczyna się przedmową a ostatni kończy posłowiem
dowiódł swego patriotyzmu nie tylko piórem (i poniósł tego konsekwencje)
jego pierwsze utwory najczęściej bywają przemilczane- i nikt łącznie z samym autorem nie ma o to pretensji, ale potem... było już tylko lepiej
proponowano mu dobre stanowisko krytyka ale odrzucił je na rzecz pisania, twierdząc, że woli coś zostawić po sobie niż tylko pisać o innych
jeden z ulubionych pisarzy Stalina
ku pokrzepieniu pozwoliłem sobie przepisać fragment jego poglądów na temat pisania (i on walczył z zaimkologią):

W dobrym języku powinno być dużo rzeczowników konkretnych, takich jak: stół, kapelusz, słońce, chłop itd. Liczba słów powinna być mniejszą niż połowa rzeczowników, a przymiotniki winny stanowić trzecią lub czwartą część rzeczowników. Innymi słowy: na 100 wyrazów powinno być około 35 rzeczowników, około 15 słów, około 10 przymiotników i około (niestety!) 40 wyrazów beztreściwych, tj. zaimków i części mowy nieodmiennych.

O matko, ja wiem, wiem, to był chyba Głowacki.
Tak, posiłkowałam się podręcznikiem do polskiego.

Na rosyjskim w szkole męczono nas Gorkim.
Mai uniwersitety ---- jeju co to był za gniot
To możliwe, ze liczył z nudów słowa.

Prus

[ Dodano: Nie 18 Sie, 2013 ]
a wiesz że miałem dać Gorkiego bo akurat mi tu zaległ na półce byś wtedy strzeliła

To teraz ja. Nasz zagadkowy autor:
- Pierwszą powieść opublikował jako nastolatek.
- Posiada tytuł szlachecki.
- Ma córkę pracującą w branży pokrewnej.

Jak będziecie się długo głowić, rzucę podpowiedź.

Proste, Terry Pratchett

Kurczę, a tak się cieszyłam, że się pogłowicie. Następnym razem nie będę taka łaskawa.

No to teraz ja.

Paryżanin, który szukał, ale za swojego życia nie znalazł.

Proust.