Latest post of the previous page:

Ciekawe byłoby wydanie książki z omówionymi przykładami złego pisarstwa

Marcin Dolecki pisze:Ciekawe byłoby wydanie książki z omówionymi przykładami złego pisarstwa

A na jakich przykładach. Jeżeli wydanych już książek to może być dość śliski temat w szczególności jeżeli weźmiemy na warsztat ostatnio wydających pisarzy. Natomiast branie pod uwagę blogów, opowiadań z forum itp to raz mija się to z celem dwa istnieją już zajmujące się tą tematyką strony internetowe.

Marcin Dolecki pisze:Wykorzystywanie instrukcji pisania czegoś oryginalnego, jest chybione.

Abstrahując od oceny autorki, pozwolę sobie jednak się nie zgodzić.
Posługiwanie się gramatyką (i całą resztą) języka, w którym piszesz, też jest korzystaniem z instrukcji
Nie wszystko w twórczości jest oryginalne. Niektóre elementy dają się opisać w instrukcji. Pytanie brzmi: które? A kolejne: czy i w jakim zakresie warto z nich korzystać?

Grimzon pisze:Po raz kolejny powtórzę:

wybitny piłkarz rzadko zostaje dobrym trenerem, wybitny trener często był co najwyżej przeciętnym zawodnikiem.

Nie zgodzę się. Do głowy przychodzi mi kilku wybitnych piłkarzy, którzy pózniej zostali doskonałymi trenerami. Chociażby Juub Heinkes

Romku, zgadzam się, że poprawnego pisania należy się uczyć od ludzi, którzy znają się na rzeczy, ale czynnik decydujący o tym, że książka pozytywnie wyróżnia się na tle innych o zbliżonej tematyce, "to coś" , musi wynikać z autorskiej inwencji.

Toteż odniosłem się tylko do niepoprawnego zbyt ogólnego stwierdzenia

Nie zgodzę się. Do głowy przychodzi mi kilku wybitnych piłkarzy, którzy pózniej zostali doskonałymi trenerami. Chociażby Juub Heinkes

A mi cały tabun takich którzy się ośmieszyli przykładowo:
Maradona, Boniek, Lothar Matheus.

A po drugiej stronie barykady
Mourinho, Alex Ferguson, Rafael Benítez, Arsène Wenger

Magic pisze:

Grimzon pisze:Po raz kolejny powtórzę:

wybitny piłkarz rzadko zostaje dobrym trenerem, wybitny trener często był co najwyżej przeciętnym zawodnikiem.

Nie zgodzę się. Do głowy przychodzi mi kilku wybitnych piłkarzy, którzy pózniej zostali doskonałymi trenerami. Chociażby Juub Heinkes

Jakim miłym widokiem dla oczu jest kobieta, która zna się na piłce
Dodałbym do zestawienia Pepa Guardiolę. Na razie, bo nie wiemy co zrobi w Bayernie.
I Johan Cruyff, który podobno paczką fajek umiał żonglować

Czytałem gdzieś, że zła książka nauczy Cię więcej o pisaniu, niż dobra i że to miła satysfakcja, kiedy odkłada się książkę z myślą: "Sam napisałbym/napisałabym lepiej".

Marcin Dolecki pisze:Romku, zgadzam się, że poprawnego pisania należy się uczyć od ludzi, którzy znają się na rzeczy, ale czynnik decydujący o tym, że książka pozytywnie wyróżnia się na tle innych o zbliżonej tematyce, "to coś" , musi wynikać z autorskiej inwencji.

Tylko żeby to "coś" nie zostało pogrzebane pod stosem błędów. Co ostatnio bardzo ładnie wypunktowała Anna Kańtoch na swoim blogu. Polecam przeczytać.

http://zabawki-anneke.blogspot.com/2013 ... niu-2.html

Natomiast zanim bohaterkę tego tematu spalicie na stosie to warto chociażby posłuchać co ona sama mówi o tej książce. W telegraficznym skrócie - książka zawiera ćwiczenia mające na celu poprawę warsztatu, rzemiosła pisarskiego.

Dla mnie poradniki ludzi, którzy sami nic porządnego nie wydali, nie są wiele warte. Weźmy np. Katarzynę Krzan, szefową e-bookowa, która też się bawi w pisanie poradników, ale sama nie jest w stanie nic sklecić. Można to przeczytać, ale jak w to wierzyć?

Rozumiem, że np. słowo redaktora dobrego wydawnictwa, który nic nie wydał także się nie liczy?

"Słowo" a cały poradnik to różnica...

Myślę, że grupa redaktorów z powodzeniem wydałaby poradnik zawierający podstawowe i powszechne błędy, jakie są poprawiane podczas redakcji w ich wydawnictwach. Nie muszą mówić, jak pisać, ale pewnie doskonale wiedzą, jak NIE PISAĆ.

użyję przykładu muzycznego; poznałem kiedyś metalowy garażowy zespół- taki sam jak setki innych w Polsce- zuch młode chłopaki z marzeniami. poprosiłem żeby zagrali Sabatów-ok, Metalikę- pięknie, Judas Priest- wzorcowo! A teraz dajcie coś swojego- i nastąpiła cisza a po chwili jakiś nierówny, wtórny i haniebny zgrzyt. I na tym koniec, choć warsztatowo/technicznie potrafili z pamięci na zawołanie zagrać najważniejsze utwory, to kariery nie zrobili. Umiejąc grać tylko innych można jedynie grać na weselach albo być wiecznym supportem. Żeby zrobić karierę trzeba już być kreatywnym.

Tak samo wygląda sytuacja z poradnikami/warsztatami- owszem mogą pchnąć do przodu ale doprowadzają jedynie do poziomu grania coverów. Nic więcej, to jest szczyt. Jeśli ktoś marzy o byciu pisarzem to ten poziom jest dopiero punktem wyjścia. Ja (już) nie neguję faktu, że trzeba ów warsztat posiadać- ale dalej będę się upierał, że jeśli nie ma nic poza warsztatem to można zostać jedynie redaktorem, korektorem itp a nie pisarzem.
A poradniki i inne mogą nauczyć tylko warsztatu, grania coverów, nie nauczą cię niczego więcej.

Ja osobiście po lekturze poradników nie napisałem nic przez miesiąc- bo wszystko mi się pomieszało, okazało się, że wszystko robię inaczej. Przez ten miesiąc zastanawiałem się którą drogą pójść i uznałem, że będę pisał po swojemu, bo gdybym pisał po ichniemu to pisałbym jak wszyscy czytający te poradniki a przecież jakoś nie ma wysypu pisarzy.

To całkiem możliwe. Ale redakcja to nie cała książka. Redaktor nie powie Ci, jak stworzyć bohatera, żeby był wiarygodny. Takie rady może dawać tylko ktoś, kto już sam napisał X książek. Redaktorzy mogliby napisać świetny poradnik pt. "Co się dzisiaj w literaturze dobrze sprzedaje".

W szermierce jest takie powiedzenie:

W walce możesz użyć takiej taktyki na jaką pozwala ci twoja technika.

I to pięknie przenosi się na także na pisarstwo. Możesz mieć super kreatywny pomysł ale musisz mieć warsztat aby odpowiednio ten pomysł przedstawić. Inaczej twój super pomysł pozostanie zrozumiały tylko dla ciebie.
Wszystkie poradniki, warsztaty itd. służą właśnie ulepszeniu warsztatu pisarza. I nie warto myśleć o tym nic innego.

Agnieszka Turzyniecka pisze: Redaktor nie powie Ci, jak stworzyć bohatera, żeby był wiarygodny.

I tu właśnie się mylisz.