Latest post of the previous page:

Ja stawiam na krótkie formy, a jeśli poczuję się dobrze z tym co napisałem, to rozwijam do czegoś większego.
Jeśli masz pomysł, to nie zastanawiaj się, czy "nie spalę na tej formie", tylko napisz tak jak umiesz, a później zobacz, czy nie lepiej wydłużyć albo skrócić.

dorapa pisze:Czy ktoś czytał powieść, której kolejne rozdziały to oddzielne opowiadania zazębiające się jednak i tworzące całość?

"Serca Atlantydów" S. Kinga z tego co pamiętam.

O, to do mnie bardziej przemawia. Musze sprawdzić w biblio.

dorapa pisze: Czy ktoś czytał powieść, której kolejne rozdziały to oddzielne opowiadania zazębiające się jednak i tworzące całość?

Dan Simmons "Hyperion" - tylko zamiast opowiadań mamy opowieści poszczególnych bohaterów.

merdevsky pisze:Najgorsze jest właśnie takie nic, czyli ani opowiadanie, ani powieść. Bazgroły na 100 kilka kartek, ni w pięć, ni w dziesięć. Wydawca nie chce, bo za krótkie, a w czasopiśmie ci nie opublikują, bo za długie.

O przepraszam bardzo, puściłem w SFFiH opowiadanie na 100 tys. znaków i prawie opublikowałem tam drugie (108 tys.), ale pismo padło. Problem wyszedł dopiero teraz. Nowa Fantastyka toleruje max 40k znaków. Coś na progu - też coś koło tego. O ile mi wiadomo, z czymś dłuższym można uderzać tylko do Esensji, ale to już nie to samo i za darmo.

Okej, do tematu.

Jak sądzicie, od której strony zabrać się do przekształcania długiego (ponad 100,000 znaków) opowiadania - w powieść? Od rozwijania i dodawania wątków pobocznych? Czy rozwijania wątku głównego? A może dopisywania zupełnie nowych partii, których nie było w oryginale?

Seprioth pisze:Jak sądzicie, od której strony zabrać się do przekształcania długiego (ponad 100,000 znaków) opowiadania - w powieść?

Ja bym zadała sobie pytanie, d l a c z e g o chcę to rozwinąć, p o c o rozwijać. Napisz sobie plan odtwórczy tego opowiadania i zobacz (w odniesieniu do odpowiedzi na pytania), co powinno zostać rozwinięte, w jakim kierunku, etc.

dorapa pisze:zy ktoś czytał powieść, której kolejne rozdziały to oddzielne opowiadania zazębiające się jednak i tworzące całość?

Moim skromnym zdaniem - "Głową w mur" Rafała Orkana.

merdevsky pisze:
I tu pojawia się problem: czy "marnować" go na opowiadanie czy wykorzystać w powieści? Tu chyba włącza się jakiś instynkt: "a co jeśli drugi tak dobry nie wpadnie mi do łba?"

napisz opowiadanie z otwartym zakończeniem mogące być zalążkiem powieści.

I tyle.

Ja zazwyczaj gromadzę sobie w folderze motywy, z których można by było sklecić co najwyżej jakieś opowiadanie, wymyślone z nudów na przystanku autobusowym. I często wykorzystuję później te niepozorne motywy do urozmaicenia powieści, jak już się jakaś trafi. Czasami łączę kilkanaście takich motywów i powstaje całkiem fajnie zagmatwana fabuła :-)

Czasami dobre pomysły można zaczerpnąć ze snów.
Jakiś czas temu śniło mi się, że idę po lesie. Nagle czuję niepokój. Wokół mnie zaczyna się ruch, zwierzęta uciekają; ja do nich dołączam, chociaż nie wiem, co się dzieje. Wbiegam do małego, opuszczonego domu. Po chwili zbierają się tam myszy. Jedna z nich mówi do mnie, że jest królową i pyta, czy pomogę jej w walce. Nie wyjaśnia z czym miałbym walczyć, stwierdza jedynie, że coś bardzo złego pojawiło się w lesie. Wielkie stado myszy wchodzi do złotej zbroi i poruszają nią od środka, a królowa siedzi w hełmie i dowodzi Ja zakładam stalową zbroję i staję obok "złotego rycerza" ...
Niestety, obudziłem się przed walką.

Jeśli komuś z użytkowników spodobał się ten wątek, to proszę go wykorzystać, ja nie czuję się na siłach, żeby napisać na jego podstawie opowiadanie. Chętnie bym przeczytał, jak to zostało wykorzystane.

dorapa pisze:Czy ktoś czytał powieść, której kolejne rozdziały to oddzielne opowiadania zazębiające się jednak i tworzące całość?

"Ostatnie Życzenie" Andrzej Sapkowski

WiNyL pisze:"Ostatnie Życzenie" Andrzej Sapkowski

Ostatnie życzenie to bardzo powieść, tak.

Andrzej Pilipiuk pisze:

merdevsky pisze:
I tu pojawia się problem: czy "marnować" go na opowiadanie czy wykorzystać w powieści? Tu chyba włącza się jakiś instynkt: "a co jeśli drugi tak dobry nie wpadnie mi do łba?"

napisz opowiadanie z otwartym zakończeniem mogące być zalążkiem powieści.

I tyle.

Podpisuję się.
Opowiadanie można tak napisać, żeby było prologiem powieści.

Bartosh16 pisze:

Andrzej Pilipiuk pisze:

merdevsky pisze:
I tu pojawia się problem: czy "marnować" go na opowiadanie czy wykorzystać w powieści? Tu chyba włącza się jakiś instynkt: "a co jeśli drugi tak dobry nie wpadnie mi do łba?"

napisz opowiadanie z otwartym zakończeniem mogące być zalążkiem powieści.

I tyle.

Podpisuję się.
Opowiadanie można tak napisać, żeby było prologiem powieści.

navajero tak zrobił z gambitem.
i z pierwszymi krokami.

strzał w dziesiątkę, o ile jest dobrze zrobiony, ofc.

ravva pisze:

Andrzej Pilipiuk pisze: napisz opowiadanie z otwartym zakończeniem mogące być zalążkiem powieści.

I tyle.

navajero tak zrobił z gambitem.
i z pierwszymi krokami.

I niejaki Pilipiuk z Kuzynkami

Natalia Szczepkowska pisze:

ravva pisze:

Andrzej Pilipiuk pisze: napisz opowiadanie z otwartym zakończeniem mogące być zalążkiem powieści.

I tyle.

navajero tak zrobił z gambitem.
i z pierwszymi krokami.

I niejaki Pilipiuk z Kuzynkami

Pilipiuk?
co to za gość?
po raz pierwszy słyszę nazwisko.


hmm, czytam ;-)
widze, znaczy.