Latest post of the previous page:

Namieszałeś trochę.

To co opisujesz na podstawie swojego przypadku to zwyczajny perfekcjonizm.

Natomiast przy okazji porównań do schizofrenii i sawantyzmu trzeba powiedzieć, że Monk perfekcjonistą nie jest. On ma nerwicę natręctw.

A właściwie taką serialową i wyidealizowaną wersje tej przypadłości.

Aby zgrabnie i przekonująco przedstawić fabułę, warto przemyśleć (i dobrze także spisać) znacznie więcej detali świata własnej wyobraźni niż zamierza się zawrzeć w tekście. Wówczas autor swobodnie orientuje się w sytuacjach, które przedstawia i swobodnie pisze.

Niechlujstwo w detalach bardzo mnie razi, zarówno w książkach, jak i w filmach. Podam dwa przykłady filmów:
"Indiana Jones i ostatnia krucjata", gdzie pojawia się napis, iż akcja dzieje się w republice Hatay (rzeczywisty, nietrwały twór polityczny), a kilka chwil później okazuje się, że głową tego państewka jest ... sułtan.
Serial "Dynastia": Alexis ratowała Galena, króla ... Mołdawii (w filmie pojawiły się nawet sceny przedstawiające obalenie władcy).

[ Dodano: Wto 18 Cze, 2013 ]
Jeszcze kilka słów komentarza: z opracowywaniem szczegółów świata, który zostanie opisany, jest podobnie jak z przygotowywaniem się do prowadzenia lekcji czy wykładu. Gdy przygotuje się więcej materiałów niż te, które zamierza się omówić, przekazywanie wiedzy zachodzi zdecydowanie sprawniej, swobodniej, po prostu lepiej niż w sytuacji, gdy wie się tylko tyle, co zamierza się powiedzieć.

W poradniku S. Kinga ta kwestia jest dość dobrze opisana.

Mówi się, że powinno się pisać o tym, na czym się zna, ale gdyby wszyscy trzymali się tej zasady. to mnóstwo powieści w ogóle by nie powstało.
Przygotowanie musi być, ale wszystko z umiarem. Trzeba wiedzieć, o czym się pisze, żeby się nie okazało, że Stanisław August Poniatowski w 1757 r. był królem Polski (babol ze źródła własnego, kajam się).

King wspomina również o dwóch pisarzach, którzy ze swoich dzieł uczynili instrukcje obsługi na tle powieści. Jeden z nich to James Michener, drugiego nazwiska nie pomnę.

Marcin Dolecki pisze:Serial "Dynastia": Alexis ratowała Galena, króla ... Mołdawii (w filmie pojawiły się nawet sceny przedstawiające obalenie władcy).

NIE OGLĄDAJ

Marcin Dolecki pisze:"Indiana Jones i ostatnia krucjata", gdzie pojawia się napis, iż akcja dzieje się w republice Hatay (rzeczywisty, nietrwały twór polityczny), a kilka chwil później okazuje się, że głową tego państewka jest ... sułtan.

Wybacz

szczegółowo, nie szczegółowo, byle z polotem i umiarem, zrozumiale dla czytelnika. Bo nie każdy musi wiedzieć, jak wygląda rozwieracz do ran ( i czym się różni ten stosowany w zabiegach od tego przy atutopsji) ani co to jest szalka petriego i jakie są rodzaje podłóż do badań. Sęk w tym, coby opisać to tak, by czytelnik się w miarę zorientował w wygladzie, może nawet zaciekawił w sobie wygooglował, jeśli jest ciekawy.

A gdyby tak (dajmy na to) rozmowa ze specjalistą:

- Podaj mi szalkę Petriego z grzybnią pleśni.
- Co?
- Taką szklaną miseczkę ze spleśniałym czymś w środku.

(Na potrzeby przykładu założyłem, że stoi tam tylko jedna miseczka).

[ Dodano: Sro 18 Wrz, 2013 ]
Znalazłem tego drugiego - to Arthur Hailey.

A to dokładny cytat:

Książki Haileya to ledwie zamaskowane instrukcje dotyczące działania najróżniejszych rzeczy (banków, lotnisk, hoteli), a powieści Michenera stanowią połączenie wspomnień z podróży, lekcji geografii i tekstów historycznych. Inni popularni autorzy, tacy jak Tom Clancy i Patricia Cornwell, nieco bardziej skupiają się na opowieści. Wciąż jednak wraz z melodramatem dostarczają czytelnikom wielkich (i często niestrawnych) kęsów czystej informacji.