Latest post of the previous page:

Najpierw dobić, potem dopić, o

Ignite pisze:Najpierw dobić, potem dopić, o

Oby tylko nie na odwrót ;-)

Niby do wiosny jeszcze daleko - prawie 120 dni....Ale... W sumie to nie jest daleko!
W tej chwili pojawił się pierwszy kryzys. Bohaterowie siedzą na schodach i za nic w świecie nie chcą z nich wstać i, kurna, ruszyć się z miejsca!

Tak sobie ostatnio czytałam, to co powstało - i stwierdziłam, że jest za mało soczyście. Jesień za mało jesienna, siniaki za blade, podróże za krótkie i seks za mało namiętny.

Coś trzeba z tym zrobić. Bez tego nie idę.

Lady Kier pisze:Tak sobie ostatnio czytałam, to co powstało - i stwierdziłam, że jest za mało soczyście. Jesień za mało jesienna, siniaki za blade, podróże za krótkie i seks za mało namiętny. Coś trzeba z tym zrobić.

Mam ostatnio podobnie. Wracam do wcześniejszych momentów i staram się wprowadzić w nie więcej odpowiedniego dla danej sytuacji nastroju. W kwestii jesieni spróbuj poczytać podejmujące tę tematykę wiersze - mi to niekiedy pomaga szerzej spojrzeć na dany problem poprzez metaforykę i potem łatwiej idzie budować własne krajobrazy.
Kryzys, rzecz normalna i zdrowa, da się przezwyciężyć. Walcz

Natalia Szczepkowska pisze:W kwestii jesieni spróbuj poczytać podejmujące tę tematykę wiersze - mi to niekiedy pomaga szerzej spojrzeć na dany problem poprzez metaforykę i potem łatwiej idzie budować własne krajobrazy

Teraz ta jesień zimowa się zrobiła :-) A u mnie ciągle właśnie liściasto-mglista aura. Oby widoki za oknem niczego nie zepsuły.


Poza tym stwierdziłam, że nie będę mierzyć maratonu w postawionych znakach, bo mi to w sumie nic nie mówi. Jednego dnia napisze się 60k znaków, drugiego się tyle wymaże. Będę liczyła w zdobytych kamieniach milowych, zaliczonych bazach, kwotach gwarantowanych, wykonanych misjach...

Dziś zatrzymało mnie zdanie, które nijak nie chciało mi brzmieć. Zmieniałam, przestawiałam słowa, zastępowałam innymi, googlałam, czytałam na głos i wciąż coś było nie tak. Dopiero po kilku godzinach, kiedy wróciłam do tego zdania, zauważyłam, że napisałam "dwa krawędzie"!

Dzisiejsza inspiracja: lampki choinkowe wywieszone w oknie i plątanina przedłużaczy pod dywanem :-)

Lady Kier pisze:Zmieniałam, przestawiałam słowa, zastępowałam innymi, googlałam, czytałam na głos i wciąż coś było nie tak. Dopiero po kilku godzinach, kiedy wróciłam do tego zdania, zauważyłam, że napisałam "dwa krawędzie"!

Hi hi! Doskonałe! To się nazywa Autorskie Roztargnienie!

Thana pisze:To się nazywa Autorskie Roztargnienie!

Oj tak, żeby się wybić z rytmu przez taką błahostkę! ;-)

Cel na dzisiaj, to zrobić chronologię wydarzeń w przeszłości. Muszę ułożyć losy czterech osób na okres około 9 lat, bo często bohaterowie wracają myślami do tamtych zdarzeń. I zaczęłam już się zakręcać w tym, co pisać. Myślałam, że ogólne pojęcie, co tam się działo, wystarczy. A tu lipa... I trzeba szczegółowo :-)

Wczoraj udało mi się posadzić kolejne ziarenko zagadki.

Ustanowienie dat i chronologii było BARDZO potrzebne. Dokonałam niesamowitych odkryć dzięki temu:

- syn głównego bohatera ma 5 lat, a nie 11
- główna bohaterka wyjechała z państwa po dziewięciu, a nie sześciu latach
- okazało się, że ta sama bohaterka miała romans, który umknął mojej uwadze!

I cała masa drobniejszych wpadek, które dobrze, że wyszły teraz. Do tego wpadły mi do głowy wstawki, które będę przeplatała wraz z pasmami płynącej akcji.

Lady Kier pisze:- okazało się, że ta sama bohaterka miała romans, który umknął mojej uwadze!

O, to dobre! Ty nie myślałaś, żeby napisać książkę pod tytułem: "Jak pisałam książkę"?

Thana pisze:O, to dobre! Ty nie myślałaś, żeby napisać książkę pod tytułem: "Jak pisałam książkę"?

Jeśli nawet, to mam nadzieję nadać jej tytuł - "Jak napisałam książę", a wtedy zapiski z tego maratonu będą bardzo pomocne :-)

Jak postacie potrafią swoje życie przed twórcą ukrywać

- okazało się, że ta sama bohaterka miała romans, który umknął mojej uwadze!

Bo bohaterki generalnie lubią robić takie psikusy. Popłacze się, nakrzyczy, a potem bez pytania zabierze się za amory.

Trochę świąt, trochę "dopijania" i sesja za pasem... Ale już chyba wróciłam na właściwy tor. Na ścianie wisi naprędce zrobiony kalendarz z rozpiską co kiedy przydarzyło się bohaterom. Wczoraj trochę przybyło motywów. Losy bohaterów zaczynają się ładnie łączyć. Muszę tylko jeszcze popracować nad opisani, bo są karłowate.

Mimo przerwy wciąż trzymam się nadziei, że uda mi się skończyć do wiosny :-)