- kochałeś mnie?
- nadal kocham: myślę, że cię kocham!
- ale ja

ja nic do ciebie nie czuję;
możesz być poetą, rajdowcem,
alkoholikiem, motocyklistą -
nic nigdy do ciebie nie czułam,

do dziś nie czuję
i nie poczuję.

Powiem jedno:
nie poczujesz mnie w sobie.

podoba mi się bardzo konstrukcja.. aczkolwiek mam wrażenie, że źle rozumiem ten wiersz i przez to jest zgrzyt i mi on nie pasuje. może mógłbyś go zanalizować?

mad pisze:może mógłbyś go zanalizować?

Wiersz biały arytmiczny z jednym rymem homonimicznym w dystychu trzeciej strofy xD

O Boże, ten post mnie zupełnie rozłożył XD

Hmm, mi to bardziej prozę przypomina. Wiesz czemu? A raczej czym się różni wiersz od prozy? Opowiem Ci pewną historyjkę. Otóż: Była zima, stał sobie pewien człowiek i na tabliczce miał napisane: "Jestem ślepy od urodzenia". Podszedł do niego poeta, zmazał tamto i napisał: "Przyjdzie wiosna, a ja jej nie zobaczę". Koniec. Na tym polega poezja - nic dosłownie.

To nie jest wierż.

Nie odniosę się do autora bo już kiedyś to zrobiłem...
Do wypowiedzi Miggy, też nie bo to pewnie prowokacja.
Co do wiersza - jest. Bez interpunkcji.
Co do przesłania, dla mnie to smarowanie dupy miodem. 2/10


Natasza: Proszę powściągnąć język w komentarzach.