I mój eksperyment na 100 słów.

***

Wchodzę do sklepu, którego nazwa kojarzy mi się ze szwabskim zbrodniarzem wojennym. Nie miał stanowić części mojego planu, ale rozpieprzony but to najwidoczniej znak od Losu. „Powinni być celem!”. Idę więc złożyć...
- Reklamację? – dziwi się kasjerka. Blondynka w czarnowłosym przebraniu. – Po odejściu od kasy nie uwzględniamy. – Pokazuje mi tabliczkę.
- Prawo konsumenckie gwarantuje dwuletni okres, w trakcie którego mogę reklamować wadliwy towar za okazaniem dowodu zakupu. – Idiotka patrzy na papierek, który przed chwilą jej dałem.
Mięknie. Pyta mnie o imię, nazwisko, adres oraz:
- Jakie są pańskie żądania? Naprawa czy wymiana?
- Dwa miliony i samolot – odpowiadam, wyjmując pistolet.

Skąd ta bidula weźmie dwa miliony i samolot? [img]http://emotikona.pl/emotikony/pic/027.gif[/img]

Więc powinienem dopisać i doprecyzować, że bandyta napada przypadkowy sklep zgodnie z jakimś nieznanym planem, bierze pracowników i klientów na zakładników, po czym domaga się od władz państwowych dwóch milionów oraz samolotu. W przeciwnym razie rozwali wszystkim głowy, a na końcu sobie.

A nuż nikt nie skrytykuje za łopatologię.

Perdoname.

Bartosh16,
jest problem z czytelnością

Bartosh16 pisze:nazwa kojarzy mi się ze szwabskim zbrodniarzem wojennym

- wskazanie - określenie przestrzeni II wojny jako odniesienia motywacji? Bo potem:

Bartosh16 pisze:Nie miał stanowić części mojego planu,

szwabski zbrodniarz i emocje bohatera nie były częścią planu?

Bartosh16 pisze:Blondynka w czarnowłosym przebraniu

tu jest dość ryzykowny zakręt - okazjonalna szwabskość zadawniona i blondynkowatość farbowana to "uwierający kamień w bucie" bohatera?

Jest materiał na scenkę - ale brak dobrej, znaczącej przestrzeni dla słów.

Natasza pisze:

Bartosh16 pisze:nazwa kojarzy mi się ze szwabskim zbrodniarzem wojennym

- wskazanie - określenie przestrzeni II wojny jako odniesienia motywacji?

Nie. Nazwa kojarzy mu się ze zbrodniarzem wojennym.
Chodzi o Deichmann.

Natasza pisze:

Bartosh16 pisze:Nie miał stanowić części mojego planu,

szwabski zbrodniarz i emocje bohatera nie były częścią planu?

Przyznam, że bałem się tego zaburzenia.

Natasza pisze:

Bartosh16 pisze:Blondynka w czarnowłosym przebraniu

tu jest dość ryzykowny zakręt - okazjonalna szwabskość zadawniona i blondynkowatość farbowana to "uwierający kamień w bucie" bohatera?

Chyba można tak to ująć. Nie lubi Niemców i głupoty ekspedientek.

Natasza pisze:Jest materiał na scenkę - ale brak dobrej, znaczącej przestrzeni znaczeń.

Co rozumiesz przez "przestrzeń znaczeń"?

Bartosh16 pisze: - Dwa miliony i samolot – odpowiadam, wyjmując pistolet.

Bardzo fajne, ale rzeczywiście troszkę namieszałeś w początku. Chodzi o część, gdzie informujesz czytelnika, że pretekstem dla obrania jako celu Dajszmana, była awaria obuwia. Jakoś tak trudno pojąc to w nomen-omen lot;)

DAF pisze:

Bartosh16 pisze: - Dwa miliony i samolot – odpowiadam, wyjmując pistolet.

Bardzo fajne, ale rzeczywiście troszkę namieszałeś w początku. Chodzi o część, gdzie informujesz czytelnika, że pretekstem dla obrania jako celu Dajszmana, była awaria obuwia. Jakoś tak trudno pojąc to w nomen-omen lot;)

Też się nad tym zastanawiałem i stwierdziłem z grubsza, że to nie ma większego znaczenia, gdzie i kogo konkretnie weźmie na zakładników. Grunt, że jeśli zagrozi ich zabiciem, może wystąpić do władz z żądaniami.

Może kiedyś rozbuduję tę historyjkę

Bartosh16 pisze:Co rozumiesz przez "przestrzeń znaczeń"?

Słowa się nośnikiem znaczeń - nie tylko tych "słownikowych", definicyjnych, ale konotacji. Użyję określenia: "wtórny system modulujący" - sekwencje semantyczne powodują powstawanie sensów - jakby tekst był granulatem i w odczytaniu ulegał "rozpuszczeniu" (jak granulowana kawa) i dzięki temu ten miniaturyzowany świat staje się bogaty w znaczenia.
W "Reklamacji" jest anegdota z fusów - nie powstaje sens literacki, rodzaj "znaczenia" niepowtarzalnego, osobistego odczytania.

A czy znajdę tu na forum drabelka bogatego w znaczenia?

Natasza pisze: W "Reklamacji" jest anegdota z fusów - nie powstaje sens literacki

Nie nakręcajmy sprężyny, to tylko gag, ot tak, żeby się uśmiechnąć. Ja się uśmiechnąłem, trzeba do tego dorabiać teorię?

Galli. Romka,
żart Ithi

Wnioskuję z tego, że ów drabble jest bez sensu, pozbawiony bezdennego poczucia głębi, które nadaje mu znaczenie, przez co nie powinienem się fatygować, by go tworzyć. Coś koło tego?

Nie, nic "koło tego". Fajnie jest szukanie. I fajnie się bawić w drabble.
A dobry humor jest trudniejszy niż dramatyzowanie

Bartosh16 pisze:Wchodzę do sklepu, którego nazwa kojarzy mi się ze szwabskim zbrodniarzem wojennym.

Moje pierwsze skojarzenie było takie:


Na właściwy trop naprowadził mnie dopiero "rozpieprzony but" :wink:

Natasza pisze:Nie, nic "koło tego". Fajnie jest szukanie. I fajnie się bawić w drabble.
A dobry humor jest trudniejszy niż dramatyzowanie

W takim razie nie rozumiem, co w nim jest źle, więc musi mi wystarczyć sama świadomość jego niepoprawności