Znowu była zalana. Przez niego.
Zawsze wtedy brał ją gdzie popadło. Najczęściej zanosił do sypialni i robił wszystko, na co miał tylko ochotę. Dochodziła bezgłośnie, dostawała jedynie kolorów, lecz nie była tym zmieszana.
Nie słodził jej wcale, z czasem więc gorzkniała. Gdy była taka zimna, mówił, że jest niedobra i gdyby nie ona, miałby teraz inną. Wciąż to powtarzał, chyba, że był akurat na kacu - wtedy obejmował ją, jakby bał się, że ucieknie i szeptał do ucha czułe słówka, że niby bez niej by umarł. Trwają tak od lat, nierozłączni. On ciągle jest jej spragniony, ona jest jego herbatą.

No proszę

ithilhin, biorę to za dobrą monetę, cokolwiek miałaś na myśli; nie mam zresztą wielkiego wyboru, recepcja jaka jest każdy widzi

Recepcja wynika po części (tak przypuszczam) z faktu, że sprawnie opisałeś motyw tak ograny, że hej
Ja dla naprzykładu bym wolał móc ci nawrzucać zdań niegramotnych, ale za to tchnących treścią, niż komentować tekst tak gładki, że aż przejrzysty jak pusty słoik
(Na twoje pocieszenie, mój osobisty Freud walnął literówkę i najpierw było "słowik" zamiast "słoika" )

literówka w słoiku to pikuś, mój osobisty Freud walnął literówkę w hej

No ale sam pomyśl, ile dodatkowych znaczeń niesie literówka powodująca ożycie "pustego słowika"

Tak na ścisłość można sie przyczepić tu i ówdzie - ale ogólnie dobre: to!

pusty słowik; słowik pięknie śpiewa, ale skoro jest pustakiem, to śpiewa o filiżance
(no ale takie było założenie, zagrać na zgranym motywie)
dodatkowo ożywiony pusty słowik - to może być prepostapokaliptyczna inwazja ptaków zombie, którym szurnięty profesor zakodował w ptasich móżdżkach imperatyw robienia ludziom na głowy, taki mezalians The walking dead z Ptakami Hitchcocka

dzięki, gebilis

Herbata odwadnia.

Smoke pisze:ithilhin, biorę to za dobrą monetę, cokolwiek miałaś na myśli; nie mam zresztą wielkiego wyboru, recepcja jaka jest każdy widzi

Słusznie, moneta była dobra