Latest post of the previous page:

Andrzej Pilipiuk pisze:Nie ma znaczenia to, czy liżesz młotek, czy tez łapiesz swojego zespołowego kolegę za przyrodzenie.


t ja bym chyba wołał lizać młotek

W takim razie nie wezmą cię do One Gayrection

Endrju - zauważ, że jestem jedyną osobą na wery która cię zdrabnia zawsze, więc nie bądźmy tacy formalni - jaki komentarz taki kontrargument ( sarcasm still untedected).
A idiotą może być każdy, na tym się grube hajsy zarabia.

Majorette pisze: A idiotą może być każdy, na tym się grube hajsy zarabia.

niestety sama głupota do tego nie wystarczy

Andrzej Pilipiuk pisze: bo liczymy na poderwanie fanek/fanów a do podrywania lepiej udawać nadzianego

E tam, nie lepiej zostać utrzymankiem bogatej fanki?

Navajero pisze:

Andrzej Pilipiuk pisze: bo liczymy na poderwanie fanek/fanów a do podrywania lepiej udawać nadzianego

E tam, nie lepiej zostać utrzymankiem bogatej fanki?

chciałabym to zobaczyć, nawet nie wiem, którego bardziej w tym wydaniu

Był kiedyś taki przeciętnie, albo może nawet poniżej przeciętnej znany polski pisarz, który znalazł na portalu randkowym 60-letnią milionerkę z Rosji i się z nią ożenił. Mieszka sobie teraz gdzieś w tropikach i tak się zakochał, że nawet o pisaniu zapomniał )).

Nazwiska nie podam, ale powiem, że był wtedy 2 razy młodszy od niej. Widać, że wiek nie gra roli, kiedy taki młody wrażliwy pisarz się zakocha... hihi.


Ale w czasach dawniejszych to fajnie było. Znajdował se taki wieszcz sponsorkę i musiał tylko czasem napisać wiersz na jej cześć

E.Horsztyński pisze:(... )Widać, że wiek nie gra roli, kiedy taki młody wrażliwy pisarz się zakocha... hihi.(...)

no tak, ci nasi to sami młodzi, wrażliwi...
Khem :-P

Ale w czasach dawniejszych to fajnie było. Znajdował se taki wieszcz sponsorkę i musiał tylko czasem napisać wiersz na jej cześć

teraz to tez w modzie, tylko sponsorki nie szukają pisarzy, tylko trenerów fitness, no i nie wierszy od nich oczekują, tylko np towarzystwa przy uprawianiu jogi ;-) a w zamian wikt, opierunek i fundusz reprezentacyjny, bo na imprezy z takim tez mozna isc.

Navajero pisze:

Eviva pisze:Może całe kolegium redakcyjne jakiegoś ważnego wydawnictwa pewnego dnia upadnie zbiorowo na głowę i pod wpływem onego cassusu dojdzie do nieprzepartego wniosku, że jestem im do szczęścia absolutnie potrzebna?

To akurat nic trudnego: wystarczy pojawić się w redakcji z granatem w ręku. Dopóki nie wyrwiesz zawleczki redakcja będzie jadła Ci z ręki

Mówita, panocku? Może wartałoby spróbować
Wątpię jednak, czy wytrzymałabym z tm granatem do końca procesu wydawniczego...

Andrzej Pilipiuk pisze:

Majorette pisze: A idiotą może być każdy, na tym się grube hajsy zarabia.

niestety sama głupota do tego nie wystarczy

Ale czasami bywa podstawowym warunkiem

Eviva pisze:Mówita, panocku? Może wartałoby spróbować
Wątpię jednak, czy wytrzymałabym z tm granatem do końca procesu wydawniczego...

No i tu jest drobny problem, ale nikt nie mówi, że zawód pisarza jest łatwy

Navajero pisze: No i tu jest drobny problem, ale nikt nie mówi, że zawód pisarza jest łatwy

Tylko że jest strasznie kuszący, więc może pewnego dnia spróbuję z tym granatem? Nawet gdy się nie uda, to wsadzą mnie z hukiem do mamra, a to już jest jakaś reklama.

A co Cię w nim tak kusi? Bo przecież nie honoraria?

Eviva pisze: Wątpię jednak, czy wytrzymałabym z tm granatem do końca procesu wydawniczego...

łyżka jest na sprężynie - to trzeba zaciskać w dłoni żeby nie odskoczyła.
po godzinie staje się to kłopotliwe.

Przepisy zasadniczo zabraniają ponownego zabezpieczania zawleczką raz odbezpieczonego granatu.

Ale zawsze możesz udać że przegięli i wrzucić im ten granat do zsypu.
Raczej nikt nie zginie, budynek też powinien wytrzymać - ale rąbnie naprawdę mocno i co ważniejsze bardzo głośno.

[ Dodano: Wto 01 Kwi, 2014 ]

Navajero pisze:A co Cię w nim tak kusi? Bo przecież nie honoraria?

widok zwierzęcego lęku na gębach kolesi którzy nie chcieli nas wydać - bezcenny.

z drugiej strony sędzia może to wycenić - nawet na pięć lat...

Andrzej pisze:z drugiej strony sędzia może to wycenić - nawet na pięć lat...

Napad z bronią w ręku i akt terroryzmu? Myślę, że więcej

Co mnie kusi? A bo ja wiem? Może to po prostu wewnętrzne przekonanie, iż każdy ma prawo, żeby od czasu do czasu spełniały mu się marzenia?

Że jednak nie jest moim marzeniem siedzenie w mamrze, odpuszczę sobie ten granat. No chyba że zamienię go na owoc granatu i po prostu sobie zjem

Eviva pisze:Że jednak nie jest moim marzeniem siedzenie w mamrze, odpuszczę sobie ten granat. No chyba że zamienię go na owoc granatu i po prostu sobie zjem

Wiesz, że oni mają tam swoje konkursy literackie? Zostałabyś gwiazdą literatury więziennej

W zasadzie tak, ale kotów nie pozwoliliby mi trzymać, a to moje muzy