Latest post of the previous page:

Curwood? Jak najbardziej męska lektura, dla takich młodszych mężczyzn. Przypominam tylko, że polski tłumacz Curwooda, Jerzy Marlicz, który dopisał kontynuację jego Łowców (część III, czyli Łowców przygód), w rzeczywistości nazywał się Halina Borowikowa, z domu Gordziałkowska. Najwyraźniej Curwood zyskiwał oddźwięk w męskiej części kobiecej natury...

Po wątku romansowym było widać, że dopisała to kobieta

Wiedziałam, że jeśli ktoś z tu obecnych czytał, to tak powie Jakby mężczyźni wątków romansowych unikali, jak zarazy.

Wilk morski męskiego Londona!
Przeminęło z wiatrem... na morzu :(

Rubia pisze:Wiedziałam, że jeśli ktoś z tu obecnych czytał, to tak powie Jakby mężczyźni wątków romansowych unikali, jak zarazy.

Nie unikają, ale piszą inaczej. Jak ci to wytłumaczę, to zyskasz na experiencji Kiedy bohater rozpina kobiecie bluzeczkę, to autor ( facet) skupia się bardziej na walorach fizycznych rozbieranej ( nawet jak docenia te niefizyczne), a nie trzepotaniu jego, czy jej serduszka

Navajero pisze:Nie unikają, ale piszą inaczej. Jak ci to wytłumaczę, to zyskasz na experiencji Kiedy bohater rozpina kobiecie bluzeczkę, to autor ( facet) skupia się bardziej na walorach fizycznych rozbieranej ( nawet jak docenia te niefizyczne), a nie trzepotaniu jego, czy jej serduszka

To mi przypomniało, że na polskim podwórku bardzo "po męsku" pisał Łysiak. Za dobrych czasów, zanim zaczął nadmiernie cytować samego siebie.

Navajero pisze:Kiedy bohater rozpina kobiecie bluzeczkę, to autor ( facet) skupia się bardziej na walorach fizycznych rozbieranej ( nawet jak docenia te niefizyczne), a nie trzepotaniu jego, czy jej serduszka

Chętnie wierzę, że na tym właśnie się skupia i autor, i bohater U Marlicza jednak, o ile dobrze pamiętam, do tego etapu nie doszło. Tam się rozbiera wyłącznie rannych, żeby opatrunki założyć, do tego raczej poza sceną A nawet to dziewczę, któremu coś mogłoby trzepotać, było przebrane za mężczyznę...

Rubia pisze:A nawet to dziewczę, któremu coś mogłoby trzepotać, było przebrane za mężczyznę...

O ile pamiętam, to jeden z bohaterów "patrzył rzewnie" na bohaterkę. Żaden normalny facet tak by nie napisał

Spodziewałem się tematu o Playboyach, Hustlerach i ewentualnie jeszcze jakieś pismo o motoryzacji

Wiesz nie można przesadzać: kiedyś przeprowadzono badania na czytelnikach pism w rodzaju "Giwery i wielkie cycki", okazało się że większość czytelników to bynajmniej nie macho i byli czy aktualnie odbywający służbę żołnierze, a wręcz przeciwnie - maminsynki z kompleksami, które wojsko widziały tylko na filmach.

Rodzi się miłą dyskusja. Ale ja ciągle za mało wiem. Bo na razie mamy ogólniki i kilku klasyków. A co Panowie powiedzą w takim razie na pytanie drążące temat: Jakie książki dla mężczyzny-ojca, jakie dla mężczyzny-obywatela, mężczyzny-partnera? Dość rozległy temat, prawda?

W zależności od potrzeb

A to są różne gatunki mężczyzn, czy co?

Jak chcesz kupić mężowi prezent i się wstydzisz przyznać, to powiedz, doradzimy. xD

Nie potrzebuję prezentu dla męża, a tym bardziej rady obcych mu ludzi w sprawie tego, co może mu się spodobać.

Sep, pomyśl inaczej. Twój przyjaciel ma zostać ojcem, jaką książkę "na nową drogę życia" byś mu podarował z dedykacją, by spełnił się jako ojciec?

dorapa pisze:Twój przyjaciel ma zostać ojcem, jaką książkę "na nową drogę życia" byś mu podarował z dedykacją, by spełnił się jako ojciec?

Facet by go spił, a nie podarował książkę, to dziewczyńskie myślenie

No tak. Zapomniałam, ze faceci opijają takie okazje. Poddaję się. Na dziś mam dość. Mam dość męskiego punktu widzenia i gadania o nim, zamiast o interesującym mnie temacie.