O miodach i domach

1
___Paweł wrócił do domu wcześniej. Otwierane drzwi zaskrzypiały jak dręcząca mężczyznę świadomość faktu dokonanego.
___— Kochanie, już jestem! — obwieścił z wisielczym chłodem.
___Zdjął skórzaną kurtkę. Poczucie porażki zasklepiało zmysły. Ostatni raz bolało go tak w domu rodziców. Tata nie szczędził kija na psucie dziecka. „Kolejna robota z której Cię wywalili. Jebany nieudacznik”. Powtarzane w myślach obelgi brzmiały jak głos ojca.
___Musiał uciąć pępowinę.
___— Witaj kochanie — dobiegło z kuchni. — Zaraz podam obiad.
___Paweł nie był pewny, co najbardziej go przeraziło. Fakt, że nie miał żony, wyraźnie męski głos, oznajmiający posiłek, czy też fakt, że to, co z kuchni wyszło, człowiekiem nie było.

2
Czyli że zamiast się cieszyć, że ma obiad, to stoi i się dziwi? Faceci, zero wdzięczności.
Tata nie szczędził kija na psucie dziecka.
Chyba na prostowanie, ew. odpsuwanie.
Fakt, że nie miał żony, wyraźnie męski głos, oznajmiający posiłek, czy też fakt, że to, co z kuchni wyszło, człowiekiem nie było.
Fakt. O tym się mówi.
tl;dr

Kawa moim bogiem.

3
Otwierane drzwi zaskrzypiały jak dręcząca mężczyznę świadomość faktu dokonanego.
Patos leje się jak z cebra.
nie miał żony, wyraźnie męski głos, oznajmiający posiłek, czy też fakt
To wtrącenie źle się czyta, czytelnik widząc wyrażenie "czy to" oczekuje szybkiego skonfrontowania alternatyw.

W świetle końcówki fabuła wygląda niewiarygodnie, przesadzono z puentą. Jak w jej świetle uzasadnić pierwsze przywitanie i jeszcze ten patos w komentarzu do wypowiedzi? :)

To o ojcu, kiju i psuciu jest akurat dobre.

5
@Maj, Hum

Dzięki za wskazanie rzeczy, które, waszym, zdaniem, nie zagrały. Będę próbował poprawiać, przy zachowaniu ducha. :)

@Gorgiasz

Miło, że Ci się spodobało.

6
Brawo Bari! Całość super, a końcówka świetna!
Patos w pierwszej części wzmacnia przekaz, moim zdaniem jest dobrze.
gosia

„Szczęście nie polega na tym, że możesz robić, co chcesz, ale na tym, że chcesz tego, co robisz.” (Lew Tołstoj).

Obrazek

7
Baribal pisze:Otwierane drzwi zaskrzypiały jak dręcząca
to się coś dzieje niefajnego z aspektem
otwierane - to niedokonany
zaskrzypiały - to dokonany
i apiat' niedokonany
Granice mego języka bedeuten die Grenzen meiner Welt.(Wittgenstein w połowie rozumiany)

8
Fajne, ale popieram Nataszę powyżej, bo tam potem jest jeszcze raz dokonany w słowie dokonanego. IMO - całe zdanie do przeróbki.

Wisielczy chłód mnie nie przekonuje. Za bardzo jestem przywiązana do wisielczego humoru. Już bym wolała chłód topielczy. ;)

Zasklepianie zmysłów też nie. Bo jego boli, a zasklepianie ran to gojenie, czyli powinno go nie boleć. A boli.

Obelgi i głos ojca. Zasada: nie porównujemy różnych kategorii. Dźwięki porównujemy do dźwięków, a rodzaj wypowiedzi - do innego rodzaju wypowiedzi. Obelgi mogły brzmieć na przykład jak krzyki ojca albo ględzenie ojca albo coś takiego. A głos ojca mógł brzmieć jak inny dźwięk. Jak terkot maszyny do szycia. Albo plumkanie śledzia. Czy coś.

Pępowinę przecinamy, nie ucinamy. Frazeologia.

Oznajmianie posiłku też nie bardzo. Zapraszający na posiłek?

Ale koncept całości śliczny. :) Wyszlifuj. Warto.
Oczywiście nieunikniona metafora, węgorz lub gwiazda, oczywiście czepianie się obrazu, oczywiście fikcja ergo spokój bibliotek i foteli; cóż chcesz, inaczej nie można zostać maharadżą Dżajpur, ławicą węgorzy, człowiekiem wznoszącym twarz ku przepastnej rudowłosej nocy.
Julio Cortázar: Proza z obserwatorium

Ryju malowany spróbuj nazwać nienazwane - Lech Janerka

10
@Romek,
dzięki za opinię, nawet nie spojrzałem na to z perspektywy wiarygodności bohatera. :)

@Thana,
Dzięki za tak dokładne przyjrzenie się warstwie językowej. :)

11
Baribal pisze:@Romek,
dzięki za opinię, nawet nie spojrzałem na to z perspektywy wiarygodności bohatera. :)
Nie ma za co, zresztą w takim tekście to ma prawo się zdarzyć, bo tu liczy się pomysł, ale pewno dałbyś radę napisać to i z zachowaniem logiki wewnętrznej: znaczy, że facet wszystko wie, tylko że Ty tak manipulujesz słowami i czytelnikiem, że swój cel osiągasz.
Mówcie mi Pegasus :)
Miłek z Czarnego Lasu http://tvsfa.com/index.php/milek-z-czarnego-lasu/ FB: https://www.facebook.com/romek.pawlak
ODPOWIEDZ

Wróć do „Miniatura literacka”