Bardzo fajny zestaw porad.
A najważniejsza jest ta:

slacker! pisze:I przede wszystkim,
przyjmuj te porady, które są pomocne a odrzuć wszystkie zbędne.

A moja odpowiedź jest taka:

Miej talent, ciężko pracuj i nie sp***ol tego.

Ktoś utalentowany napisze coś dobrego i bez specjalistycznego szkolenia, czy rad.
Ktoś bez talentu nie napisze niczego dobrego, choćby na szkolenia wydał fortunę.

Właśnie dlatego przestałem być weryfikatorem

Bartosh16, weryfikatorzy są potrzebni. Nie po to, by wykształcić genialnego pisarza, ale by sprawdzić, czy ktoś opanował podstawy

Za to, jeśli ktoś pisze poprawnie, to jedyne co zostaje, to ocena "podobało/nie podobało mi się, ponieważ(...)".

Uważam, że bardzo ważne jest to, by przyszły pisarz potrafił konstruować zdania/opowieść w sposób prosty i zrozumiały, unikać powtórzeń, opisywać emocje, zamiast sucho relacjonować i by kończył zaczęte projekty. Dopiero po przejściu tego etapu, podane tu rady zaczynają być naprawdę wartościowe.

Podkreśliłbym to, co autor pisze w punkcie ósmym: w pewnym momencie pisarz dorasta i jeśli, jako dojrzałemu, dalej pasują mu pewne zwroty, sceny itp to prawdopodobnie powinien pójść w kierunku rozwijania ich.

slacker! pisze:Może nie byłeś taki zły, tylko nie wykształciłeś odpowiednich mechanizmów obronnych XD

popatrz, jaka cenna uwaga :szatan:

swoją szosą, weryfki to orka, mi by sie na stałe nie chciało, więc jak patrzę na gora albo na to, co robił b16, mam ochotę szurnąc butkami na bacznośc ;-)

W sumie to każda rada wydaje się potrzebna. A może nie tyle potrzebna, co przydatna.

Sensowność wielu rad zależy od kontekstu. Wszystkie przytoczone sugestie w określonych sytuacjach bywają bardzo dobre. Np. "Jeśli masz wątpliwości, tnij" doskonale się sprawdza, kiedy autor ma niezgrabne zdanie, WIDZI, że jest niezgrabne, ale nie umie go poprawić.

A pisząc o tym, na czym człowiek kompletnie się nie zna, można się pięknie przejechać, oj jak pięknie Inna sprawa, że laicy niekoniecznie zauważą problem.

Więc nie tyle: "Pisz o tym, na czym się znasz", co: "Znaj się na tym, o czym piszesz".

Moja porada:

Jeśli nie zamierzasz się tym zajmować na poważnie zajmij się czymś innym.

jest uniwersalna - odnosi się nie tylko do pisania

To rzeczywiście jedna z najgorszych porad, jakie może dać i usłyszeć.

Ale za to jaka prawdziwa

Tak jak pisała Agnieszka, wszystko zależy od kontekstu. Jest tak samo prawdziwa jak i bzdurna.

Andrzej Pilipiuk pisze:Moja porada:

Jeśli nie zamierzasz się tym zajmować na poważnie zajmij się czymś innym.

jest uniwersalna - odnosi się nie tylko do pisania

Podpisuję się pod tym oboma łapkami i dodam jeszcze cytacik z "Drogi Artysty" Julii Cameron, który do mnie przemawia:

"Pamiętaj, że to nie jest krótka piłka - od zasiania, do żniw minie dużo czasu"

PrzemekAngerman pisze:

Andrzej Pilipiuk pisze:Moja porada:

Jeśli nie zamierzasz się tym zajmować na poważnie zajmij się czymś innym.

jest uniwersalna - odnosi się nie tylko do pisania

Podpisuję się pod tym oboma łapkami i dodam jeszcze cytacik z "Drogi Artysty" Julii Cameron, który do mnie przemawia:

"Pamiętaj, że to nie jest krótka piłka - od zasiania, do żniw minie dużo czasu"

A kiedy pisanie staje się poważne? Czy to, że "zamierzam" wystarczy? Wątpię

Jeśli zamierzasz, to pewno wystarczy, bo chodzi o grzech popełniony w myślach

Ale poważnie: ja się z tym akurat zgadzam. Rynek wydawniczy staje się rynkiem dla zawodowców, nie hobbystów. Ci drudzy wylądują w ebookach i selfie, po prostu... co jest przykre, bo sporo ciekawych autorów nie ma po prostu dostatecznej siły, cierpliwości czy czego tam jeszcze, aby znieść porażki i pracować np. kilka lat na sukces. Jest łatwy druk, jest łatwe publikowanie ebooków... ale na razie to ślepe ścieżki, co widać. I w tym sensie Andrzej ma rację.
Hobby bywa miłe, można pisanie tak traktować, ale należy mieć świadomość, że przy takim podejściu będzie się po prostu znacznie trudniej przebić, choć i sporo stresów uda się zaoszczędzić