Gdzieś już był wątek o dialogach, ale ja chciałem spytać o coś innego. Mianowicie o to, gdzie można znaleźć jakiś porządny skrypt, ebook, artykuł (itp, itd) traktujący o teori pisania dialogu w literaturze. Chodzi mi o to kiedy stawia się kropki, kiedy pisać wielką literą, jak poprawnei umieszczać wtrącenia narracyjne, ... Proszę o pomoc



PS. Jeszcze może coś o poprawnej interpunkcji.

PS2. Jaki jest najlepszy słownik języka polskiego, frazeologiczny i synonimów?

Było gdzieś na Forum. Może ktoś z lepszą pamięcią wskaże... -_-' Tu nie trzeba teorii - tu się liczą zasady języka polskiego, i te zasady są łatwe do zapamiętania. Ważne, żeby w ogóle o nich usłyszeć, bo ja na przykład znowu dowiedziałem się czegoś nowego - popełniałem błąd w KAżDYM swoim opowiadaniu w dialogach, stawiając znaki "..?" "..!" podczas gdy [teoretycznie] poprawne są "...!" i "...?".



Może jakiś korektor się wypowie..?

Nine, poprawne jest "...!", "...?", "...?!" Można też tak: "!...", ale wyjątkowo. Np. "Kończ!... Waść!... wstydu!... oszczędź!...". Poznajecie?



Jeśli chodzi o konstrukcję dialogów, sprawa jest naprawdę prosta. Weź dowolną książkę, najlepiej kryminał, bo tam znajdziesz sporo różnorodnych przykładów, i popatrz uważnie. Zasad jest dosłownie kilka i bez trudu je wyłapiesz.



Z interpunkcją sprawa jest znacznie trudniejsza, intuicyjne stawianie znaków jest jak odgadywanie liter na planszy u okulisty. Bardzo polecam "Praktyczny słownik interpunkcyjny" - www.zielonasowa.pl. Podaje w porządku alfabetycznym słowa, zwroty i pojedyncze litery, przed którymi należy postawić przecinek albo darować sobie. Rzecz nieoceniona, prędko nabiera się praktyki.



Bardzo dobry, i drogi, jest "Wielki słownik wyrazów bliskoznacznych" - www.pwn.pl. Zawiera płytę CD, więc można go wrzucić na twardziela.

Tak naprawdę, wystarcza kieszonkowy słownik synonimów. Często głowię się nad jakimś wyrażeniem, nic nie przychodzi do zaczopowanej łepetyny, wtedy sięgam po, ciut większy od paczki fajek, słowniczek i już w trakcie poszukiwania hasła blokada ustępuje.

Zaobserwowałem u siebie ciekawe zjawisko - samo nabycie słownika dodaje pewności siebie i w zadziwiający sposób poszerza nasze słownictwo, jakby zawarte w nim treści przenikały drogą indukcji do umysłu.



Podobna historia jest z frazeologicznym i języka polskiego, choć przydają się bardziej w fazie korekty tekstu.

Polecam zaglądanie od czasu do czasu do słownika frazeologicznego, ot tak, dla rozrywki. Bardzo pogłębia wyczucie odcieni znaczeniowych wyrażeń, wyrabia słuch i pomaga, gdy najdzie ochota złamać jakiś utarty związek frazeologiczny.



Nie wspomniałeś o słowniku wyrazów obcych. Warto go mieć pod ręką.

Jest cała kategoria słowników multimedialnych PWN, poszperaj na ich stronie.



Powodzenia!

Robroq pisze:G Chodzi mi o to kiedy stawia się kropki, kiedy pisać wielką literą, jak poprawnei umieszczać wtrącenia narracyjne, ... Proszę o pomoc

o ja cię kręcę...



aaaa....



weź sobie wydaną już ksiązkę i zobacz jak to zrobił redaktor? :wink:

weź sobie wydaną już ksiązkę i zobacz jak to zrobił redaktor?

Nnno... nie ryzykowałabym. Im też się zdarzają czasem takie byki, że pożal się borze. Na przykład ,,Eragon" - jeden akapit był tak tragicznie napisany, że wynikało z niego, iż słońce zalało kolorem samo siebie, a poza tym wystąpiło w nim pięć powtórzeń. W którymś ,,Wędrowyczu" też widziałam kilka interpunkcyjnych baboli.

Czasem zaczynam myśleć, że interpunkcja jest zbyt mądra... W sensie - przesadnie. W sensie - niepotrzebnie. Na przykład te moje przecinki. Gdybym miał wstawiać ich tyle, co proponuje na przykład Eitai, to moje zdania wyglądałyby paskudnie.

Nie paskudnie, tylko poprawnie, Nine ;P

Dla kogoś obytego w interpunkcji twoje zdania mogą teraz wyglądać paskudnie ;D

Ja tam mam zawsze problemy z przecinkami między zdaniami składowymi. Ale to nie ten temat