Latest post of the previous page:

eksinda, tak nam rób! Jeszcze...jeszcze

eksinda pisze:o Sarze życzę sobie więcej

Ja też. Sara mnie zainteresowała bardzo, bo chociaż osadzona w naszych realiach, to sam sposób przedstawienia tej sceny jest taki... iberoamerykański. Bardzo mi to zaostrzyło apetyt na więcej.

Thano, umiesz zaskoczyć. Iberoamerykański sposób przedstawienia sceny?!

Sary jest więcej i ciągle przyrasta. I nie jest to lektura łatwa, miła i przyjemna.

dorapa, ale ... jest dobra.
Thana, ten czas teraźniejszy, nie? Czysta narracja - bez pośrednictwa emocji

Natasza pisze:Thana, ten czas teraźniejszy, nie?

Nawet nie to. Chodzi mi raczej o takie specyficzne ustawienie kamery i narzucenie sposobu, w jaki odbiorca uczestniczy w zdarzeniu.

Nie pamiętam teraz tytułu, ale jest w którymś zbiorze opowiadań Cortázara takie, które mi się z tą scenką Dorapy natrętnie kojarzyło. Miałam wrażenie "stania w tym samym miejscu", patrzenia z tego samego punktu widzenia, co wtedy. Podam tytuł, jak sobie przypomnę.

Wiesz Thano, nie należę do wielkich miłośników prozy iberoamerykańskiej.

dorapa pisze:nie należę do wielkich miłośników prozy iberoamerykańskiej.

Och, błąd! Czas to zmienić!

Ech, chyba niekoniecznie. Było kilka podejść i efekt ten sam.

Mam. To były "Wycinki z prasy" z tomu "Tak bardzo kochamy Glendę".

Poszukam, poczytam. Dziękuję Thano za cynk.