w porannych listkach zielonej herbaty

zapach dotyk

smak wirtualnych ust



czytam z odległych krajobrazów drzeworyt

dłutem księżyca stworzony

gdzie każde drgnienie myśli wibruje

w tkance stalówki i pościeli



dobrze pamiętam

zbliżałem się do kobiety gwiazd i bólu

jeszcze w nas lśnią jasnym blaskiem

noce i dnie okryte ciał splotem



teraz wyciągam po ciebie dłoń

może to ostatnia z naszych wszystkich szans

nim spopieli nas miłość

super, super ...:)Bardzo mi się podoba........I przekaz jest:)

Cieszę się ,że przeczytałaś i się podoba z pozdrowieniami wodoryt

podoba mi się mistyka Twojego wiersza, jest poruszająca, naprawdę:)

takie strofy jak: "w porannych listkach zielonej herbaty" Swiadczą o Twoim niezbitym talencie i kunszcie pisarskim

przyczepić mogę się jedynie do tego, że wiersz (moim zdaniem) nie ma płynności, swoistego rytmu, ale to już takie moje zboczenie:)

życzę samych równie udanych utworów:)

pozdr:*

Bardzo dziękuję ,że postanowiłas zajrzeć do moich wierszy i je skomentować; każda porada dla mnie jest cenna wszak ideałem nie jestem. z podziękowanioem i pozdroqwieniami wodoryt

Bardzo poruszający i odsłaniający głębię duszy wiersz, pełen wrażliwości i szcerych doznań. Gratuluję pomysłowości i artystycznego wnętrza

chlip... nieszczęśliwe...



mi ten wiersz kojarzy się z nocami w moim niebieskim pokoiku. słyszę z niego odjezdżające pociągi. za kazdym razem myslę, ileż właśnie ten pociąg wiezie histori... ilu nieszczęsliwych zakochanych rozdziela, a ilu dane mu będzie złączyć...

Bardzo chciałem podziękować za tak liczne wypowiedzi, za to, że się wiersz podoba...myślę, że będą i lepsze......pozdrawiam wodoryt

oby.

twórz dalej.

jasne , że będę dalej tworzył i dzięki za otuchę oraz liczne komentarze...z szacunkiem wodoryt