został zeszyt i niedokończone lekcje
rozsypane kredki na podłodze
rower w przedpokoju
kołysane pranie
chwilą

chwilą przed południem spacer na ostatnie
upał lody kredą wrysowane klasy
śmiechem podkreślałaś jutra

mamo mamo mogę iść już na podwórko

nową białą w kwiaty miałaś dostać

suknię
nie szahida pas

córeczko
___________

Czytam bez pierwszej cząstki, wiersz ma moc przekazu, zatrzymał.

Ale już Ci pisałem w SB, że to się nie trzyma kupy pod względem psychologicznym. Pranie mózgu to proces. I takie dziecko nie byłoby już potem tak normalne, jak piszesz, i przeskoczyło w rozrywankę w jednej sekundzie czy dniu. To nie tak działa, to jest proces, więc tu mi zgrzyta fałszywa nuta :(
Nawiasem mówiąc, był kiedyś film dokumentalny pokazujący szkolenie dzieci palestyńskich na bojowników, a dokumentaliści sugerowali, że niektóre mają się stać żywymi bombami czy kamikadze. Poszukaj, to chyba Arte zrobiło,ale leciało z polskim dubbingiem.

Oglądałem. W te tematy też się wczytywałem. Wiem jak to działa.
Ten wiersz nie jest pod publikę. Mam tylko jeden taki i więcej nie napiszę. Metro w Londynie, teatr na Dubrowce, WTC, szkoła w Biesłanie, czy ostatnie wydarzenia w Paryżu, Nicei, Berlinie i Manchesterze nie zrobiły mi takiego parteru jak to.

W to wierzę i rozumiem, bo sam mam podobnie.
Mowa jedynie o wierszu.

Można o tym opasłe publikacje, felietony, reportaże, filmy...
To jest moja odpowiedź na TO wydarzenie.

Ja tam nie wnikam , wiersz zmusza do refleksji, ogólnie, nad kondycją świata...gdzieś tam podstawiono ciężarówkę. Z napisem "batoniki - pomoc humanitarna". Ładunki rozerwały sześćdziesiąt dzieci...