zmiana pogody przyniosła
niepokój
pytania o kroki na strychu
i zamknięte drzwi

godzinę przed świtem

śpij

to tylko błędy przeszłości
wyszły na spacer

podrzucę monetą o dwóch awersach
oszukam sam siebie

Nie rozumiem o co chodzi w tym wierszu.Może mnie autor oświecić?

O rozdrapywanie starych ran.
Że to nie ma sensu.

Nigdy nie pisz takich wierszy

Mrs Alistair pisze:Nigdy nie pisz takich wierszy

Nigdy nie mów mi co mam pisać

Niezłe, lubię jak autor zostawia między wierszami miejsce dla czytelnika, puenta mistrzostwo świata, robi wiersz i wiele wyjaśnia Pisz, pisz jak najwięcej, bo słowa przelane z doświadczenia poruszają dwa razy bardziej, niż akademickie pitu pitu

Mnie też ujęło. Przede wszystkim ma klimat. To chyba zasługa tego śpij.

Rumcajsie
ithilhin

Dziękuję.

Hmm... 170 znaków:)

brat_ruina pisze:

Mrs Alistair pisze:Nigdy nie pisz takich wierszy

Nigdy nie mów mi co mam pisać

Ja ci nie mówię, co masz pisać tylko sugeruję o czym lepiej nie pisać. Chyba swoją opinię jeszcze tutaj mogę wyrazić? A może już nie?

Do piszących wyżej: darujcie sobie osobiste wycieczki.

Co do wiersza, poruszył mnie, zwłaszcza jego druga część, po śpij. Jakaś taka część mnie powiedziała: "Tak, tak jest właśnie". Lubię ten rodzaj wspólnoty z wierszem.

Dobry.

Redna
Romku
Dziękuję :oops:

Mrs Alistair pisze:Ja ci nie mówię, co masz pisać tylko sugeruję o czym lepiej nie pisać.

Na to samo wychodzi

Mrs Alistair pisze: Chyba swoją opinię jeszcze tutaj mogę wyrazić? A może już nie?

Mooożesz Aloe - wszystko możesz :hug: