Lekcję języka polskiego w szkole nie uczą kreatywnego pisania i pisania w ogóle, bo (generalizując) nauczyciele pod naciskiem przepuszczają nienauczonych uczniów, co skończyło się tym, że kilkanaście osób na klasę ledwo czytało, a składanie dłuższych zdań niż pojedynczych, było celem niemożliwym. Po opuszczeniu szkoły, ten stan się nie zmienia.
I taka osoba, pół, jak nie w pełni analfabeta, zechce pisać cokolwiek, to od czego powinna zacząć? Oczywiście, nie zrażając się do pisania już na wstępie.

Na portalu literackim - przeważnie od przywitania się w powitalni. A dalej, od czytania:)

Od czytania. Książek. Różnych.

Od, czytania, czytania, czytania. Pisania do szuflady. No można w internetach publikować, ale na stronach gdzie tępią grafomanie.

To autodenuncjacja, że jesteś "przepuszczony pod naciskiem"?

pisz i czytaj,
czytaj i pisz,
i tak nic lepszego
nie wymyślisz

slavec2723 pisze: pisz i czytaj,
czytaj i pisz,
i tak nic lepszego
nie wymyślisz

Ot środek i mądrość cała,
której literatura nie pozwala
zrozumieć, toć nie chcieć trzeba,
potrzeba umieć

Lekcję języka polskiego w szkole nie uczą kreatywnego pisania i pisania w ogóle (ONJH )

Bo ich celem jest nauczenie języka polskiego a nie warsztatu pisarskiego.

Dziwi mnie, że nikt nie wspomniał o poradnikach pisarskich. Na pewno są przydatne dla początkujących jako zestawienie zgrubnych zasad (i niektórych szczegółowych).

Ja mogę podać:
- Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika - Stephen King
- Spisek Pisarzy, http://spisekpisarzy.pl/
- Galeria złamanych piór, Feliks W. Kres; lub artykuły z internetu: web.archive.org/web/20130921105725/http://www.kres.mag.com.pl/kaciki.php, Feliks W. Kres
- (podobno dobre) Warsztat pisarza. Jak pisać, żeby publikować, Dwight V. Swain

Moim zdaniem lepsze są biografie pisarzy. Poradniki jeśli czegoś uczą, to taktyki pisania, że się tak wyrażę, a większość osób ma problemy ze strategią raczej

A jeszcze lepsze - teksty pisarzy o pisaniu. Przeczytanie posłowia do "Imienia róży" Eco czy eseju C.S.Forestera umieszczonego w jednym z tomów Hornblowera może otworzyć oczy.

A z poradników - ja polecam "Jak napisać świetną powieść" Zuckermana, chociaż to raczej dla starszych dzieci ;-)

A przede wszystkim czytać należy konkurencję

MaciejŚlużyński pisze: Moim zdaniem lepsze są biografie pisarzy. Poradniki jeśli czegoś uczą, to taktyki pisania, że się tak wyrażę, a większość osób ma problemy ze strategią raczej

Zgadzam się na całe 1000 procent!

Wszystko ok, ale moim zdaniem mówicie o "poziomie wyżej". Ile osób zaczyna, nie wiedząc jak formatować dialogi (i używa minusów); czego unikać w atrybucji dialogowej; unikaniu zaimków; o show, not tell; o potrzebie redakcji.

Dowiadywanie się tego wszystkiego z pierwszych "recenzji" jest stratą czasu, początkującego pisarza i recenzenta.

Nawet w wojsku, najpierw uczysz się taktyki, potem strategii.

Andy pisze: Dziwi mnie, że nikt nie wspomniał o poradnikach pisarskich. Na pewno są przydatne dla początkujących jako zestawienie zgrubnych zasad (i niektórych szczegółowych).

Ja mogę podać:
- Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika - Stephen King
- Spisek Pisarzy, http://spisekpisarzy.pl/

Spisek Pisarzy sobie daruj. Blog jest prowadzony przez osobę, której nie udało się wydać książki w tradycyjnym wydawnictwie i która przemądrzałym tonem wypowiada się na tematy, o których nie ma zielonego pojęcia, wielokrotnie wprowadzając naiwnych czytelników w błąd.

MaciejŚlużyński pisze: A przede wszystkim czytać należy konkurencję

Ale tylko tę dobrą

kamienna pisze:

Andy pisze: Dziwi mnie, że nikt nie wspomniał o poradnikach pisarskich. Na pewno są przydatne dla początkujących jako zestawienie zgrubnych zasad (i niektórych szczegółowych).

Ja mogę podać:
- Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika - Stephen King
- Spisek Pisarzy, http://spisekpisarzy.pl/

Spisek Pisarzy sobie daruj. Blog jest prowadzony przez osobę, której nie udało się wydać książki w tradycyjnym wydawnictwie i która przemądrzałym tonem wypowiada się na tematy, o których nie ma zielonego pojęcia, wielokrotnie wprowadzając naiwnych czytelników w błąd.

Przypomina mi się film z Seanem Connery "Szukając siebie", gdzie bohater mówi (cytat z głowy): "Ci, którzy umieją pisać, piszą. Ci, którzy nie umieją, uczą innych, jak pisać"

Co do rad, od siebie mogę dodać coś, co tutaj jeszcze nie padło - należy słuchać (czytanie opinii na forach podpinam pod "słuchanie"). Im mądrzejszego człowieka słuchasz, tym więcej się nauczysz. Mam tu na myśli szczególnie krytykę. Jeśli zamiarujesz pisać cokolwiek dla szerszego grona odbiorców, na pewno spotkasz się ze sporą ilością krytyki. Mam tu na myśli tę konstruktywną i merytoryczną.
Serio, jeżeli ktoś Ci powie, że Twojego tekstu nie da się czytać, to niekoniecznie może chcieć Cię zmieszać z błotem. Musisz dopuścić do umysłu myśl: "Może faktycznie tego nie da się czytać?".