A jednak świat nie stanął -
kręci się tak, jak powinien.

Po szynach jadą
konie wciąż tylko elektryczne.

Ulica Czerwona taka dziś szara -
i wczoraj, i jutro od - do.

Nawet rzek wciąż dziewiętnaście,
Jak na Ziemi Obiecanej.

I tylko Łódź już nie płynie
Nie płyną czółenka tkackie...

I tylko Łódź już nie płynie
Nie płyną czółenka tkackie...

To prawda. Kiedyś miasto żyło, był potężny, rozbudowany przemysł, ludzie mieli pracę, sądzili, że i perspektywy.
I komu to przeszkadzało?
Smutny wiersz.

Isabel, :hug: to chyba Twój pierwszy...

Podobają mi się niezamierzone rymy, jak i klimat tego obrazka.

Śmiało z nastepnymi:)

Urocze

Isabel pisze: I tylko Łódź już nie płynie
Nie płyną czółenka tkackie...

Szkoda. Ale możesz pomóc nam odnaleźć dawną Łódź. Tak jak tu.

Ciekawe, że nigdy nie widziałam tej konotacji. Dziękuję za pokazanie